Großer Preis von Japan 1991
Renndaten | ||
---|---|---|
15. von 16 Rennen der Formel-1-Weltmeisterschaft 1991 | ||
Name: | Fuji Television Japanese Grand Prix | |
Datum: | 20. Oktober 1991 | |
Ort: | Suzuka | |
Kurs: | Suzuka International Racing Course | |
Länge: | 310,792 km in 53 Runden à 5,864 km
| |
Wetter: | sonnig und warm | |
Zuschauer: | ~ 140.000 | |
Pole-Position | ||
Fahrer: | Osterreich Gerhard Berger | Vereinigtes Konigreich McLaren-Honda |
Zeit: | 1:34,700 min | |
Schnellste Runde | ||
Fahrer: | Brasilien 1968 Ayrton Senna | Vereinigtes Konigreich McLaren-Honda |
Zeit: | 1:41,532 min (Runde 39) | |
Podium | ||
Erster: | Osterreich Gerhard Berger | Vereinigtes Konigreich McLaren-Honda |
Zweiter: | Brasilien 1968 Ayrton Senna | Vereinigtes Konigreich McLaren-Honda |
Dritter: | Italien Riccardo Patrese | Vereinigtes Konigreich Williams-Renault |
Der Große Preis von Japan 1991 fand am 20. Oktober in Suzuka statt und war das 15. Rennen der Formel-1-Weltmeisterschaft 1991.
Berichte
Hintergrund
Der Formel-1-Neuling Karl Wendlinger wurde für die beiden letzten Rennen des Jahres vom finanziell angeschlagenen Team Leyton House unter Vertrag genommen, da er Sponsorengelder von Mercedes-Benz vorweisen konnte. Für Ivan Capelli, an dessen Stelle der Österreicher trat, endete die Saison 1991 somit vorzeitig. Ebenfalls aus vorwiegend finanziellen Gründen zog sich AGS aus der Formel-1 zurück. Coloni hingegen trat bei den Finalrennen nochmals an, nachdem der japanische Debütant Naoki Hattori als Nachfolger für Pedro Chaves ins Team gekommen war. Johnny Herbert kehrte als zweiter Fahrer des Lotus-Teams ins Fahrerfeld zurück. Ebenso wieder vor Ort war Bertrand Gachot, der nach seiner Haftentlassung darauf hoffte, seinen angestammten Platz bei Jordan wieder einnehmen zu können. Man entschied sich jedoch gegen ihn und beendete die Saison mit Alessandro Zanardi.
Training
Während der Vorqualifikation verunglückte Éric Bernard schwer. Aufgrund der dabei erlittenen Verletzungen konnte er nicht am restlichen Rennwochenende teilnehmen.
Der in der Weltmeisterschaftswertung mit 16 Punkten Vorsprung führende Ayrton Senna sicherte sich die zweite Startposition hinter seinem Teamkollegen Gerhard Berger und vor seinem einzig verbliebenen Titelkonkurrenten Nigel Mansell, der zusammen mit Alain Prost die zweite Startreihe vor Riccardo Patrese und Jean Alesi bildete. Die beiden Minardi-Piloten Pierluigi Martini und Gianni Morbidelli qualifizierten sich für die vierte Reihe vor den beiden Benetton von Michael Schumacher und Nelson Piquet.[1]
Rennen
In der zweiten Runde führte ein Motorschaden an Alesis Wagen indirekt zu einer Kollision mehrerer Piloten. Andrea de Cesaris drehte sich auf ausgelaufenem Öl, wodurch JJ Lehto abrupt bremsen musste. Emanuele Pirro konnte nicht rechtzeitig reagieren und prallte in das Heck seines Teamkollegen. Als sich weitere Fahrzeuge der Unfallstelle näherten, wollte gerade de Cesaris das Rennen wieder aufnehmen. Karl Wendlinger musste ihm ausweichen und prallte dabei ebenfalls mit Lehto zusammen.
Während Berger das Rennen anführte, hielt Senna, der das Tempo seines McLaren-Teamkollegen zunächst nicht halten konnte, die beiden Williams-Piloten Mansell und Patrese auf. Mansell musste siegen, um seine Chancen im WM-Duell zu wahren, und ging daher ans Limit und zeitweise darüber hinaus, um den Brasilianer zu überholen. Zu Beginn der zehnten Runde kam es dadurch jedoch zu einem Dreher, der für ihn das Aus und demzufolge für Senna den Gewinn der Weltmeisterschaft 1991 bedeutete.
In Runde 18 übernahm Senna die Führung vor Berger. Beide setzten sich deutlich vom Rest des Feldes, das von Patrese und Prost angeführt wurde, ab. Nachdem Schumacher und Martini aufgrund von technischen Defekten ausgeschieden waren, lag Martin Brundle auf dem fünften Rang vor Stefano Modena.
Wegen Fehlzündungen fiel Berger während der letzten Runden gegenüber Senna leicht zurück. Dieser erinnerte sich jedoch an eine im Vorfeld des Rennens getroffene teaminterne Absprache, wonach im Falle einer vorzeitig entschiedenen Weltmeisterschaft zugunsten Sennas nach Möglichkeit derjenige gewinnen sollte, der während der ersten Runden in Führung gelegen hatte. Da dies Berger gewesen war, verlangsamte Senna in der letzten Kurve, ließ den Österreicher passieren und schenkte ihm den Sieg.[2]
Meldeliste
Team | Nr. | Fahrer | Chassis | Motor | Reifen |
---|---|---|---|---|---|
Vereinigtes Konigreich Honda Marlboro McLaren | 1 | Brasilien 1968 Ayrton Senna | McLaren MP4/6 | Honda RA121E 3.5 V12 | G |
2 | Osterreich Gerhard Berger | ||||
Vereinigtes Konigreich Braun Tyrrell Honda | 3 | Japan Satoru Nakajima | Tyrrell 020 | Honda RA101E 3.5 V10 | P |
4 | Italien Stefano Modena | ||||
Vereinigtes Konigreich Canon Williams Team | 5 | Vereinigtes Konigreich Nigel Mansell | Williams FW14 | Renault RS3 3.5 V10 | G |
6 | Italien Riccardo Patrese | ||||
Vereinigtes Konigreich Motor Racing Developments | 7 | Vereinigtes Konigreich Martin Brundle | Brabham BT60Y | Yamaha OX99 3.5 V12 | P |
8 | Vereinigtes Konigreich Mark Blundell | ||||
Vereinigtes Konigreich Footwork Grand Prix International | 9 | Italien Michele Alboreto | Footwork FA12B | Ford Cosworth DFR 3.5 V8 | G |
10 | Italien Alex Caffi | ||||
Vereinigtes Konigreich Team Lotus | 11 | Finnland Mika Häkkinen | Lotus 102B | Judd EV 3.5 V8 | G |
12 | Vereinigtes Konigreich Johnny Herbert | ||||
Italien Fondmetal | 14 | Italien Gabriele Tarquini | Fondmetal GR01 | Ford Cosworth DFR 3.5 V8 | G |
Vereinigtes Konigreich Leyton House Racing | 15 | Brasilien 1968 Maurício Gugelmin | Leyton House CG911 | Ilmor 2175A 3.5 V10 | G |
16 | Osterreich Karl Wendlinger | ||||
Vereinigtes Konigreich Camel Benetton Ford | 19 | Deutschland Michael Schumacher | Benetton B191 | Ford Cosworth HB5 3.5 V8 | P |
20 | Brasilien 1968 Nelson Piquet | ||||
Italien BMS Scuderia Italia | 21 | Italien Emanuele Pirro | Dallara 191 | Judd GV 3.5 V10 | P |
22 | Finnland JJ Lehto | ||||
Italien Minardi Team | 23 | Italien Pierluigi Martini | Minardi M191 | Ferrari 037 3.5 V12 | G |
24 | Italien Gianni Morbidelli | ||||
Frankreich Ligier Gitanes | 25 | Belgien Thierry Boutsen | Ligier JS35B | Lamborghini 3512 3.5 V12 | G |
26 | Frankreich Érik Comas | ||||
Italien Scuderia Ferrari SpA | 27 | Frankreich Alain Prost | Ferrari 643 | Ferrari 037 3.5 V12 | G |
28 | Frankreich Jean Alesi | ||||
Frankreich Larrousse F1 | 29 | Frankreich Éric Bernard | Lola LC91 | Ford Cosworth DFR 3.5 V8 | G |
30 | Japan Aguri Suzuki | ||||
Italien Coloni Racing | 31 | Japan Naoki Hattori | Coloni C4 | G | |
Irland Team 7Up Jordan | 32 | Italien Alessandro Zanardi | Jordan 191 | Ford Cosworth HB4 3.5 V8 | G |
33 | Italien Andrea de Cesaris | ||||
Italien Modena Team | 34 | Italien Nicola Larini | Lambo 291 | Lamborghini 3512 3.5 V12 | G |
35 | Belgien Eric van de Poele |
Klassifikationen
Qualifying
Pos. | Fahrer | Konstrukteur | Vorqualifikation | 1. Qualifikationstraining | 2. Qualifikationstraining | Start | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Zeit | Ø-Geschwindigkeit | Zeit | Ø-Geschwindigkeit | Zeit | Ø-Geschwindigkeit | ||||
01 | Osterreich Gerhard Berger | Vereinigtes Konigreich McLaren-Honda | — | — | 1:36,458 | 218,856 km/h | 1:34,700 | 222,919 km/h | 01 |
02 | Brasilien 1968 Ayrton Senna | Vereinigtes Konigreich McLaren-Honda | — | — | 1:36,490 | 218,783 km/h | 1:34,898 | 222,454 km/h | 02 |
03 | Vereinigtes Konigreich Nigel Mansell | Vereinigtes Konigreich Williams-Renault | — | — | 1:36,529 | 218,695 km/h | 1:34,922 | 222,397 km/h | 03 |
04 | Frankreich Alain Prost | Italien Ferrari | — | — | 1:37,565 | 216,373 km/h | 1:36,670 | 218,376 km/h | 04 |
05 | Italien Riccardo Patrese | Vereinigtes Konigreich Williams-Renault | — | — | 1:37,874 | 215,690 km/h | 1:36,882 | 217,898 km/h | 05 |
06 | Frankreich Jean Alesi | Italien Ferrari | — | — | 1:37,718 | 216,034 km/h | 1:37,140 | 217,319 km/h | 06 |
07 | Italien Pierluigi Martini | Italien Minardi-Ferrari | — | — | 1:40,176 | 210,733 km/h | 1:38,154 | 215,074 km/h | 07 |
08 | Italien Gianni Morbidelli | Italien Minardi-Ferrari | — | — | 1:41,088 | 208,832 km/h | 1:38,248 | 214,868 km/h | 08 |
09 | Deutschland Michael Schumacher | Vereinigtes Konigreich Benetton-Ford | — | — | 1:39,742 | 211,650 km/h | 1:38,363 | 214,617 km/h | 09 |
10 | Brasilien 1968 Nelson Piquet | Vereinigtes Konigreich Benetton-Ford | — | — | 1:40,557 | 209,935 km/h | 1:38,614 | 214,071 km/h | 10 |
11 | Italien Andrea de Cesaris | Irland Jordan-Ford | — | — | 1:40,407 | 210,248 km/h | 1:38,842 | 213,577 km/h | 11 |
12 | Finnland JJ Lehto | Italien Dallara-Judd | — | — | 1:40,191 | 210,702 km/h | 1:38,911 | 213,428 km/h | 12 |
13 | Italien Alessandro Zanardi | Irland Jordan-Ford | — | — | 1:39,051 | 213,127 km/h | 1:38,923 | 213,402 km/h | 13 |
14 | Italien Stefano Modena | Vereinigtes Konigreich Tyrrell-Honda | — | — | 1:39,245 | 212,710 km/h | 1:38,926 | 213,396 km/h | 14 |
15 | Japan Satoru Nakajima | Vereinigtes Konigreich Tyrrell-Honda | — | — | 1:40,100 | 210,893 km/h | 1:39,118 | 212,983 km/h | 15 |
16 | Italien Emanuele Pirro | Italien Dallara-Judd | — | — | 1:41,246 | 208,506 km/h | 1:39,238 | 212,725 km/h | 16 |
17 | Belgien Thierry Boutsen | Frankreich Ligier-Lamborghini | — | — | 1:39,946 | 211,218 km/h | 1:39,499 | 212,167 km/h | 17 |
18 | Brasilien 1968 Maurício Gugelmin | Vereinigtes Konigreich Leyton House-Ilmor | — | — | 1:40,714 | 209,607 km/h | 1:39,518 | 212,126 km/h | 18 |
19 | Vereinigtes Konigreich Martin Brundle | Vereinigtes Konigreich Brabham-Yamaha | 1:41,289 | 208,417 km/h | 1:40,867 | 209,289 km/h | 1:39,697 | 211,746 km/h | 19 |
20 | Frankreich Érik Comas | Frankreich Ligier-Lamborghini | — | — | 1:41,251 | 208,496 km/h | 1:39,820 | 211,485 km/h | 20 |
21 | Finnland Mika Häkkinen | Vereinigtes Konigreich Lotus-Judd | — | — | 1:41,485 | 208,015 km/h | 1:40,024 | 211,053 km/h | 21 |
22 | Osterreich Karl Wendlinger | Vereinigtes Konigreich Leyton House-Ilmor | — | — | 1:41,639 | 207,700 km/h | 1:40,092 | 210,910 km/h | 22 |
23 | Vereinigtes Konigreich Johnny Herbert | Vereinigtes Konigreich Lotus-Judd | — | — | 1:40,512 | 210,029 km/h | 1:40,170 | 210,746 km/h | 23 |
24 | Italien Gabriele Tarquini | Italien Fondmetal-Ford | 1:43,025 | 204,906 km/h | 1:42,835 | 205,284 km/h | 1:40,184 | 210,716 km/h | 24 |
25 | Japan Aguri Suzuki | Vereinigtes Konigreich Lola-Ford | — | — | 1:41,528 | 207,927 km/h | 1:40,255 | 210,567 km/h | 25 |
26 | Italien Alex Caffi | Vereinigtes Konigreich Footwork-Ford | 1:42,382 | 206,192 km/h | 1:40,517 | 210,018 km/h | 1:40,402 | 210,259 km/h | 26 |
DNQ | Italien Michele Alboreto | Vereinigtes Konigreich Footwork-Ford | 1:42,479 | 205,997 km/h | 1:41,536 | 207,910 km/h | 1:40,844 | 209,337 km/h | — |
DNQ | Italien Nicola Larini | Italien Lambo-Lamborghini | — | — | 1:43,057 | 204,842 km/h | 1:42,492 | 205,971 km/h | — |
DNQ | Belgien Eric van de Poele | Italien Lambo-Lamborghini | — | — | 1:46,641 | 197,958 km/h | 1:42,724 | 205,506 km/h | — |
DNPQ | Vereinigtes Konigreich Mark Blundell | Vereinigtes Konigreich Brabham-Yamaha | 1:44,004 | 202,977 km/h | — | — | — | — | — |
DNPQ | Japan Naoki Hattori | Italien Coloni-Ford | 2:00,035 | 175,869 km/h | — | — | — | — | — |
DNS | Frankreich Éric Bernard | Vereinigtes Konigreich Lola-Ford | — | — | — | — | — | — | — |
Rennen
Pos. | Fahrer | Konstrukteur | Runden | Stopps | Zeit | Start | Schnellste Runde | Ausfallgrund |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
01 | Osterreich Gerhard Berger | Vereinigtes Konigreich McLaren-Honda | 53 | 1 | 1:32:10,695 | 01 | 1:41,579 | |
02 | Brasilien 1968 Ayrton Senna | Vereinigtes Konigreich McLaren-Honda | 53 | 1 | + 0,344 | 02 | 1:41,532 | |
03 | Italien Riccardo Patrese | Vereinigtes Konigreich Williams-Renault | 53 | 0 | + 56,731 | 05 | 1:41,804 | |
04 | Frankreich Alain Prost | Italien Ferrari | 53 | 0 | + 1:20,761 | 04 | 1:43,712 | |
05 | Vereinigtes Konigreich Martin Brundle | Vereinigtes Konigreich Brabham-Yamaha | 52 | 0 | + 1 Runde | 19 | 1:43,959 | |
06 | Italien Stefano Modena | Vereinigtes Konigreich Tyrrell-Honda | 52 | 0 | + 1 Runde | 14 | 1:43,596 | |
07 | Brasilien 1968 Nelson Piquet | Vereinigtes Konigreich Benetton-Ford | 52 | 0 | + 1 Runde | 10 | 1:43,997 | |
08 | Brasilien 1968 Maurício Gugelmin | Vereinigtes Konigreich Leyton House-Ilmor | 52 | 0 | + 1 Runde | 18 | 1:44,344 | |
09 | Belgien Thierry Boutsen | Frankreich Ligier-Lamborghini | 52 | 0 | + 1 Runde | 17 | 1:45,723 | |
10 | Italien Alex Caffi | Vereinigtes Konigreich Footwork-Ford | 51 | 0 | + 2 Runden | 26 | 1:45,999 | |
11 | Italien Gabriele Tarquini | Italien Fondmetal-Ford | 50 | 0 | + 3 Runden | 24 | 1:46,210 | |
— | Frankreich Érik Comas | Frankreich Ligier-Lamborghini | 41 | 0 | DNF | 20 | 1:44,204 | defekte Lichtmaschine |
— | Italien Pierluigi Martini | Italien Minardi-Ferrari | 39 | 0 | DNF | 07 | 1:44,718 | Elektrikschaden |
— | Deutschland Michael Schumacher | Vereinigtes Konigreich Benetton-Ford | 34 | 0 | DNF | 09 | 1:43,530 | Motorschaden |
— | Vereinigtes Konigreich Johnny Herbert | Vereinigtes Konigreich Lotus-Judd | 31 | 0 | DNF | 23 | 1:45,853 | Elektrikschaden |
— | Japan Satoru Nakajima | Vereinigtes Konigreich Tyrrell-Honda | 30 | 0 | DNF | 15 | 1:46,351 | Unfall |
— | Japan Aguri Suzuki | Vereinigtes Konigreich Lola-Ford | 26 | 0 | DNF | 25 | 1:45,107 | Motorschaden |
— | Italien Gianni Morbidelli | Italien Minardi-Ferrari | 15 | 0 | DNF | 08 | 1:47,108 | Aufhängungsschaden |
— | Vereinigtes Konigreich Nigel Mansell | Vereinigtes Konigreich Williams-Renault | 09 | 0 | DNF | 03 | 1:45,642 | Dreher |
— | Italien Alessandro Zanardi | Irland Jordan-Ford | 07 | 0 | DNF | 13 | 1:46,184 | Getriebeschaden |
— | Finnland Mika Häkkinen | Vereinigtes Konigreich Lotus-Judd | 04 | 0 | DNF | 21 | 1:48,864 | Unfall |
— | Italien Andrea de Cesaris | Irland Jordan-Ford | 01 | 0 | DNF | 11 | 1:57,393 | Unfall |
— | Finnland JJ Lehto | Italien Dallara-Judd | 01 | 0 | DNF | 12 | 1:58,100 | Unfall |
— | Italien Emanuele Pirro | Italien Dallara-Judd | 01 | 0 | DNF | 16 | 1:58,757 | Unfall |
— | Osterreich Karl Wendlinger | Vereinigtes Konigreich Leyton House-Ilmor | 01 | 0 | DNF | 22 | 2:02,942 | Unfall |
— | Frankreich Jean Alesi | Italien Ferrari | 00 | 0 | DNF | 06 | — | Motorschaden |
WM-Stände nach dem Rennen
Die ersten sechs des Rennens bekamen 10, 6, 4, 3, 2 bzw. 1 Punkt(e).[3]
Fahrerwertung
|
|
Konstrukteurswertung
|
|
Einzelnachweise
- ↑ „Training“ (Memento vom 7. Januar 2014 im Internet Archive) (Motorsportarchiv.de; abgerufen am 10. Dezember 2013)
- ↑ „Bericht“ (abgerufen am 10. Dezember 2013)
- ↑ „WM-Stände“ (Memento vom 7. Januar 2014 im Internet Archive) (Motorsportarchiv.de; abgerufen am 10. Dezember 2013)
Weblinks
- Rennergebnis auf der offiziellen Website der Formel 1
- Rennergebnis auf „Motorsportarchiv.de“