Al-Ghubaja at-Tahta
Państwo | Mandat Palestyny | ||
---|---|---|---|
Dystrykt | Dystrykt Hajfy | ||
Wysokość | 110 m n.p.m. | ||
Populacja (1945) • liczba ludności |
| ||
Data zniszczenia | 8 kwietnia 1948 | ||
Powód zniszczenia | atak Hagany | ||
Obecnie | Miszmar ha-Emek | ||
Położenie na mapie Mandatu Palestyny | |||
32°36′25″N 35°08′57″E/32,606944 35,149167 | |||
| |||
Strona internetowa |
Al-Ghubaja at-Tahta (arab. الغبية التحتا) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Hajfy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku sił żydowskiej Hagany w dniu 8 kwietnia 1948 roku.
Położenie
Al-Ghubaja at-Tahta leżała na wschodnich zboczach wzgórz Wyżyny Manassesa, powyżej Doliny Jezreel. Wieś była położona na wysokości 110 metrów n.p.m., w odległości 28 kilometrów na południowy wschód od miasta Hajfa. Według danych z 1945 roku do wsi należały ziemie o powierzchni 1213,9 ha. We wsi mieszkało wówczas 1130 osób[1].
Własność gruntów | Powierzchnia gruntów (ha) |
---|---|
Arabowie | 1160,7 |
Żydzi | - |
publiczne | 53,2 |
Razem | 1213,9 |
Historia
Nie jest znana data założenia wioski. W okresie panowania osmańskiego, w 1888 roku we wsi wybudowano szkołę podstawową dla chłopców. W wyniku I wojny światowej, w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Mandat Palestyny. W okresie panowania Brytyjczyków Al-Ghubaja at-Tahta była dużą wsią, której mieszkańcy utrzymywali się z upraw zbóż. Posiadała ona własny meczet[1]. W latach 20. XX wieku okoliczną ziemię zaczęły wykupywać żydowskie organizacje syjonistyczne. Dzięki temu w 1926 roku powstał sąsiedni kibuc Miszmar ha-Emek. Od samego początku jego istnienia, stosunki z żydowskimi sąsiadami układały się źle. W kolejnych latach doszło do kilku poważnych arabskich napaści na kibuc.
Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 zakładała podział Palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie. Plan podziału przyznawał obszar wioski Al-Ghubaja at-Tahta państwu żydowskiemu[2]. Żydzi zaakceptowali plan podziału, jednak Arabowie doprowadzili dzień później do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. Od samego początku wojny wieś była wykorzystywana przez arabskie milicje, które sparaliżowały żydowską komunikację w regionie. W dniu 4 kwietnia 1948 roku siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej zaatakowały sąsiedni kibuc Miszmar ha-Emek, rozpoczynając dziesięciodniową bitwę o Miszmar ha-Emek. Żydzi po odparciu napaści, zdołali przejść do kontrataku i 8 kwietnia zdobyli Al-Ghubaja at-Tahta. Wysiedlono wówczas wszystkich jej mieszkańców, a następnie wyburzono domy[3] .
Miejsce obecnie
Teren wioski Al-Ghubaja at-Tahta pozostaje opuszczony, jednak jej pola uprawne zajął sąsiedni kibuc Miszmar ha-Emek. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski: „Nie zidentyfikowano żadnych śladów po domach”[1].
Przypisy
Bibliografia
- Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.
- p
- d
- e
Dystrykt Akki |
|
---|---|
Dystrykt Bajsanu |
|
Dystrykt Beer Szewy |
|
Dystrykt Dżaninu |
|
Dystrykt Gazy |
|
Dystrykt Hajfy |
|
Dystrykt Hebronu | |
Dystrykt Jafy |
|
Dystrykt Jerozolimy |
|
Dystrykt Nazaretu | |
Dystrykt Ramli |
|
Dystrykt Safedu |
|
Dystrykt Tyberiady |
|
Dystrykt Tulkarm |
|
- Zobacz też: wojna domowa w Palestynie
- I wojna izraelsko-arabska