Andrea Riccardi
Data i miejsce urodzenia | 16 stycznia 1950 | ||
---|---|---|---|
Minister współpracy społecznej krajowej i międzynarodowej Włoch | |||
Okres | od 16 listopada 2011 | ||
Odznaczenia | |||
|
Andrea Riccardi (ur. 16 stycznia 1950 w Rzymie[1]) – włoski historyk, wykładowca akademicki, założyciel Wspólnoty Sant’Egidio. Od 2011 do 2013 minister współpracy społecznej krajowej i międzynarodowej w rządzie Mario Montiego.
Życiorys
W czasie nauki w szkole średniej w 1968 założył w jednym z rzymskich kościołów katolicką Wspólnotę św. Idziego, której członkowie spotykali się na wspólnych modlitwach i organizowali pomoc potrzebującym[2]. Organizacja stopniowo zaczęła się rozrastać, w 2012 według własnych danych liczyła około 50 tys. wolontariuszy działających w ponad 70 krajach na czterech kontynentach[3], zajmuje się wdrażaniem międzynarodowych projektów na rzecz pokoju i pojednania. Z jej ramienia Andrea Riccardi brał udział w różnych negocjacjach pokojowych w trakcie wojen domowych m.in. w Mozambiku[2].
Z wykształcenia jest historykiem, specjalizującym się w historii nowożytnej. Został profesorem na Università degli Studi Roma Tre i La Sapienza oraz na Uniwersytecie w Bari. W 2003 znalazł się na liście 36 „współczesnych bohaterów Europy” tygodnika „Time”.
16 listopada 2011 objął stanowisko ministra współpracy społecznej krajowej i międzynarodowej w rządzie, na czele którego stanął Mario Monti[4]. Urząd ten sprawował do 28 kwietnia 2013.
Publikacje
Andrea Riccardi jest autorem publikacji naukowych z zakresu historii i religii (w tym poświęconych Piusowi XII). Spośród jego książek na język polski przełożone zostały:
- Stulecie męczenników. Świadkowie wiary XX wieku (Klub dla Ciebie, Warszawa 2001),
- Bóg się nie boi. Moc Ewangelii w zmieniającym się świecie (Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2006),
- Jan Paweł II. Biografia (Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2014).
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2003)[5]
- Oficer Legii Honorowej (2002)[6]
- Nagroda Karola Wielkiego (2009)[7]
- tytuł doktora honoris causa nadany m.in. przez Katolicki Uniwersytet Lubelski (2008)
Przypisy
- ↑ Andrea Riccardi na stronie Senatu XVI kadencji. [dostęp 2012-09-09]. (wł.).
- ↑ a b Andrea Riccardi. time.com, 3 kwietnia 2008. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- ↑ Come è nata. santegidio.org. [dostęp 2014-04-24]. (wł.).
- ↑ Skład rządu Mario Montiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2012-09-09]. (wł.).
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 2 lipca 2003. [dostęp 2012-09-09]. (wł.).
- ↑ Nomination Mgr Jean-Claude Hertzog, évêque auxiliaire de Bordeaux Distinction Andrea Riccardi officier de la Légion d’honneur. la-croix.com, 25 października 2002. [dostęp 2012-09-09]. (fr.).
- ↑ Le Prix Charlemagne. aachen.de. [dostęp 2023-12-27]. (fr.).
Bibliografia
- Andrea Riccardi: Jan Paweł II. Biografia. Częstochowa: Edycja Świętego Pawła, 2014, s. 537–538. ISBN 978-83-7424-999-7.
- p
- d
- e
- ISNI: 0000000109346807
- VIAF: 110499372
- LCCN: n80038275
- GND: 122154991
- NDL: 01072022
- BnF: 120969069
- SUDOC: 029317045
- SBN: CFIV018415
- NLA: 35756677
- NKC: mzk2006348951
- BNE: XX894797
- NTA: 095184902
- BIBSYS: 90940925
- CiNii: DA03583517
- Open Library: OL42836A
- PLWABN: 9810635960505606
- NUKAT: n99068506
- J9U: 987007266905705171
- PTBNP: 259765
- LNB: 000298682
- NSK: 000583667
- BLBNB: 000520684
- KRNLK: KAC202281496
- Treccani: andrea-riccardi
- Catalana: 0260649