Antoni Erazm Wołłowicz
| |||
Data i miejsce urodzenia | 1711 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 lipca 1770 | ||
Biskup diecezjalny łucki | |||
Okres sprawowania | 1755–1770 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 1 maja 1738 | ||
Nominacja biskupia | 12 maja 1755 | ||
Sakra biskupia | 8 czerwca 1755 | ||
Odznaczenia | |||
|
Data konsekracji | 8 czerwca 1755 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Warszawa[1] | ||||||
Konsekrator | Antoni Dominik Tyszkiewicz | ||||||
Współkonsekratorzy | Marcin Załuski | ||||||
|
Antoni Erazm Wołłowicz herbu Bogoria (ur. 1711 w Gosławicach, zm. 6 lipca 1770 w Warszawie) – polski duchowny katolicki, biskup diecezjalny diecezji łuckiej w latach 1755-1770, pisarz wielki litewski w 1744 roku, duchowny sekretarz wielki litewski w 1748 roku, archidiakon żmudzki[2], kanclerz królowej Marii Józefy[3].
Był początkowo urzędnikiem, porzuciwszy jednak to zajęcie podjął studia w Rzymie, a następnie został wyświęcony na kapłana. Uzyskawszy doktorat podjął pracę duszpasterską jako kanonik łaski, gnieźnieński, wileński i dziekan warszawski. W 1754 roku został koadiutorem na biskupstwie łuckim, a 12 maja następnego roku papież Benedykt XIV prekonizował go na ordynariusza łuckiego.
Biskup Wołłowicz 8 września 1758[4], dokonał poświęcenia sanktuarium maryjnego w Leśnej Podlaskiej, zaprojektowanego przez Vincenzo Rachettiego i ojca Konstantyna Moszyńskiego. Murowana świątynia pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i Świętych Apostołów Piotra i Pawła jest dzisiaj perłą architektury baroku włoskiego w Polsce[5]. Miejscem spoczynku biskupa jest podziemie kolegiaty Trójcy Świętej w Janowie Podlaskim[6]. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa wołyńskiego[7].
W 1757 odznaczony Orderem Orła Białego[8].
Pochowany w kolegiacie Świętej Trójcy w Janowie Podlaskim[9].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 326.
- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 250.
- ↑ Encyklopedja powszechna z ilustracjami i mapami. T.8, Warszawa 1900, s. 899.
- ↑ Historia pojedynczych klasztorów paulińskich
- ↑ A. Mak Praojce czerpali siłę
- ↑ Rzymskokatolicka Parafia Trójcy Świętej w Janowie Podlaskim. [dostęp 2009-07-18].
- ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 74
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 190.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 131.
Bibliografia
- Krzysztof Rafał Prokop: Sylwetki biskupów łuckich. Biały Dunajec: Ostróg: "Wołanie z Wołynia", 2001. ISBN 83-911918-7-7.
Linki zewnętrzne
- Antoni Erazm Wołłowicz – publikacje w bibliotece Polona
- p
- d
- e
Diecezja włodzimierska 1375-1425 |
|
---|---|
Diecezja łucka 1358-1946 i od 1998 |
|
- VLE: antanas-erazmas-visiginas-valavicius