Bill Sidwell
Państwo | Australia |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 16 kwietnia 1920 |
Gra pojedyncza | |
Najwyżej w rankingu | 10 (1949) |
Australian Open | SF (1948–1950) |
Roland Garros | 3R (1947) |
Wimbledon | 4R (1950) |
US Open | 3R (1947, 1948) |
Gra podwójna | |
Australian Open | F (1949) |
Roland Garros | F (1947) |
Wimbledon | F (1947, 1950) |
US Open | W (1949) |
Bill Sidwell, właśc. Oswald William Thomas Sidwell (ur. 16 kwietnia 1920 w Goulburn, zm. 19 sierpnia 2021 w Caringbah[1]) – australijski tenisista, reprezentant kraju w Pucharu Davisa.
Kariera tenisowa
Sidwell w swojej karierze w latach 1948–1950 dochodził do półfinału Australian Championships w grze pojedynczej[2]. W 1940 i 1947 był także w ćwierćfinale tego turnieju. W 1947 osiągnął finały trzech imprez w grze podwójnej, French Championships, Wimbledonu i U.S. National Championships. W 1949 przegrał finał debla Australian Championships i zdobył swój jedyny tytuł w tej konkurencji triumfując z Johnem Bromwichem podczas U.S. National Championships. Do ostatniego deblowego finału awansował w 1950 na Wimbledonie. W 1948 Sidwell został finalistą gry mieszanej Australian Championships.
W latach 1948–1949 reprezentował Australię w Pucharze Davisa notując bilans dwunastu zwycięstw i sześciu porażek. Edycje te zakończyły się przegranymi Australii w finałach ze Stanami Zjednoczonymi.
W 1949 klasyfikowany jako 10. tenisista na świecie przez United States National Lawn Tennis Association, czyli Amerykański Związek Tenisowy[3].
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra podwójna (1–5)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1947 | French Championships, Paryż | Ceglana | Tom Brown | Eustace Fannin Eric Sturgess | 4:6, 6:4, 4:6, 3:6 |
Finalista | 2. | 1947 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Tony Mottram | Bob Falkenburg Jack Kramer | 6:8, 3:6, 3:6 |
Finalista | 3. | 1947 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Bill Talbert | Jack Kramer Ted Schroeder | 4:6, 5:7, 3:6 |
Finalista | 4. | 1949 | Australian Championships, Adelaide | Trawiasta | Geoff Brown | John Bromwich Adrian Quist | 8:6, 5:7, 2:6, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 1949 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | John Bromwich | Frank Sedgman George Worthington | 6:4, 6:0, 6:1 |
Finalista | 5. | 1950 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Geoff Brown | John Bromwich Adrian Quist | 5:7, 6:3, 3:6, 6:3, 2:6 |
Gra mieszana (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1948 | Australian Championships, Melbourne | Trawiasta | Thelma Coyne Long | Nancye Wynne Bolton Colin Long | 5:7, 6:4, 6:8 |
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-06-19] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-06-19] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-06-19] (ang.).
- p
- d
- e
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1940 | |
1941–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |