Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini
Kardynał biskup |
|
Kraj działania | Państwo Kościelne |
Data i miejsce urodzenia | 26 lipca 1683 Tortona |
Data i miejsce śmierci | 7 marca 1774 Rzym |
Dziekan Kolegium Kardynalskiego |
Okres sprawowania | 16 maja 1763–7 marca 1774 |
Prefekt Kongregacji ds. Biskupów i Zakonów |
Okres sprawowania | 2 marca 1748–7 marca 1774 |
|
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | rzymskokatolicki |
Sakra biskupia | 6 czerwca 1728 |
Kreacja kardynalska | 9 września 1743 Benedykt XIV |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Sukcesja apostolska
Data konsekracji | 6 czerwca 1728 |
Konsekrator | Benedykt XIII |
Współkonsekratorzy | Giuseppe Maria Feroni Bernard-Antoine Pizzella |
Konsekrowani biskupi | Thomas Nechich | 10 lutego 1743 | Bernardino Campi | 17 marca 1743 | Giovanni Carlo Bandi | 28 grudnia 1744 | Giacinto Silvestri | 8 maja 1746 | Gaspare Lancellotti-Birago | 19 czerwca 1746 | Ignazio Rovèro | 28 lipca 1748 | Jean Baptiste D’Orliè De Saint Innocent | 11 maja 1749 | Dominique Gentis | 11 maja 1749 | Enrichetto Virginio Natta | 25 lipca 1750 | Stefano Gennaro Spani | 19 marca 1751 | Felix de Paù | 19 marca 1751 | Michele Casati | 7 kwietnia 1754 | Francesco Agostino della Chiesa | 23 lutego 1755 | Carlo Giuseppe Capra | 23 lutego 1755 | Filippo Mazzetti | 23 lutego 1755 | Giuseppe Tomaso de Rossi | 25 lipca 1757 | Giovanni Filippo Antonio San Martino | 25 lipca 1757 | Giuseppe Maria Scarampi | 25 lipca 1757 | Tommaso Ignazio Marie Natta | 8 kwietnia 1759 | |
Współkonsekrowani biskupi | Fortunato Bisleti | 8 grudnia 1728 | Johann Rudolf von Sporck | 24 lutego 1729 | Ildefonso del Tufo | 12 lutego 1730 | Silvio Valenti Gonzaga | 22 lipca 1731 | Fabio Colloredo | 16 grudnia 1731 | Giovanni Battista Rondoni | 6 kwietnia 1732 | Luigi d’Alessandro | 11 maja 1732 | Matteo Trigona | 11 maja 1732 | Giacomo Oddi | 24 czerwca 1732 | Giambattista Curlo | 6 kwietnia 1733 | Giuseppe di Marsciano | 2 lutego 1734 | Bartolomeo Gradenigo | 5 września 1734 | Marcello Filomarini | 3 października 1734 | Guido Orselli | 28 listopada 1734 | Vincent Cossovich | 8 grudnia 1734 | Fabio Troyli | 12 grudnia 1734 | Giovanni Francesco Stoppani | 25 marca 1735 | Vincenzo Maria Diedo | 11 kwietnia 1735 | Antonio Manerba | 5 czerwca 1735 | Pietro Bonaventura Savini | 2 października 1735 | Francesco Maria Ginori | 4 marca 1736 | Octavio da Pozzo | 15 lipca 1736 | Antonio Falangola | 15 lipca 1736 | Michele di Palma | 12 maja 1737 | Pietro Antonio Zuccheri | 1 lutego 1739 | Carlo Francesco Durini | 5 lipca 1739 | Paolo Cernuschi | 25 lipca 1739 | Marcello Crescenzi | 10 sierpnia 1739 | Ignazio Michele Crivelli | 4 października 1739 | Bernardino Centurione | 30 listopada 1741 | Giacomo Filippo Consoli | 30 listopada 1741 | Silvestro Merani | 4 marca 1742 | Nicola Manciforte | 4 marca 1742 | Giuseppe Gallarati | 25 kwietnia 1742 | Antonio Cantoni | 23 grudnia 1742 | Giuseppe Pozzobonelli | 21 lipca 1743 | Antonio Maria Erba-Odescalchi | 14 października 1759 | Ludovico Valenti | 14 października 1759 | Giovanni Francesco Albani | 21 września 1760 | |
Carlo Alberto Guidobono Cavalchini (ur. 26 lipca 1683, zm. 7 marca 1774) – włoski kardynał.
Życiorys
Syn Antonio Guidobono Cavalchini, barona Św. Cesarstwa Rzymskiego. Uzyskał tytuł doktora praw na uniwersytecie w Pawii (1702). Jako prawnik działał przez wiele lat w Trybunale Sygnatury Apostolskiej. W lutym 1727 przyjął święcenia kapłańskie. Rok później papież Benedykt XIII wyświęcił go na tytularnego arcybiskupa Filippi i mianował sekretarzem Kongregacji Soboru Trydenckiego (obecnie ds. Duchowieństwa). W 1743 kreowany kardynałem prezbiterem tytułu Santa Maria della Pace. Prefekt Kongregacji ds. Biskupów i Zakonów od 1748 roku. Był jednym z faworytów konklawe 1758, jednak francuski kardynał Paul d’Albert de Luynes w imieniu króla Francji Ludwika XV wykorzystując tzw. prawo ekskluzywy zgłosił weto wobec jego kandydatury, skutecznie blokując mu drogę do pontyfikatu. Nowy papież Klemens XIII mianował go swoim datariuszem. W lutym 1759 awansował do rangi kardynała biskupa Albano, a w 1763 został dziekanem Św. Kolegium Kardynałów i kardynałem biskupem Ostii. Przewodniczył konklawe 1769. Zmarł w Rzymie, mając ponad 90 lat. Pochowano go w bazylice SS. XII Apostoli.
Bibliografia
- Biografia (ang.)
- Kariera w hierarchii kościelnej (ang.)
Lata 1130–1378 | |
---|
Obediencja „rzymska” | |
---|
Obediencja „awiniońska” | |
---|
Obediencja „pizańska” | |
---|
Lata 1415–1503 | |
---|
Lata od 1503 | |
---|
Datariusze apostolscy | |
---|
Kardynałowie prodatariusze | |
---|
- ISNI: 0000000061216439
- VIAF: 71723648
- LCCN: nr97014531
- GND: 100076874
- BnF: 157301588
- SBN: MILV167664
- NKC: xx0142416
- NTA: 224229001
- PLWABN: 9810547905805606
- CANTIC: a11470136