David Storl
David Storl (ur. 27 lipca 1990 w Rochlitz) – niemiecki lekkoatleta, specjalizujący się w pchnięciu kulą.
Kariera
Już na początku swojej kariery osiągnął trzy znaczące sukcesy zostając kolejno mistrzem świata juniorów młodszych (2007), mistrzem świata juniorów (2008) oraz mistrzem Europy juniorów (2009). W 2009 dwukrotnie – kulą o wadze 6 kilogramów – poprawiał juniorski rekord świata pchając 13 czerwca w Mannheim 22,34 oraz 14 lipca w Osterode 22,73 m. Na koniec 2009 poprawił nieoficjalny halowy rekord globu juniorów w pchnięciu kulą 6-kilogramową osiągając 20 grudnia w Rochlitz wynik 22,35 m. Sezon 2010 rozpoczął od uplasowania się na siódmej pozycji halowych mistrzostw globu, a latem był piąty na mistrzostwach Europy (po dyskwalifikacji Andreja Michniewicza awansował na 4. miejsce). Pierwszy sukces w gronie seniorów odniósł w 2011 zdobywając halowe wicemistrzostwo Europy. Zdobył złoto młodzieżowych mistrzostw Europy w Ostrawie poprawiając wynikiem 20,45 m rekord imprezy. Na mistrzostwach świata w Daegu pchnięciem na odległość 21,78 m zapewnił sobie w ostatniej kolejce tytuł mistrza globu. Na koniec sezonu 2011 został wybrany wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki w plebiscycie European Athletics[1][2], a w plebiscycie na lekkoatletę roku w Europie zajął 4. miejsce[3][4][5][6]. Sezon 2012 rozpoczął od zdobycia w Stambule halowego wicemistrzostwa świata[7]. Mistrz Europy z Helsinek oraz wicemistrz olimpijski z Londynu (2012). W 2013 zdobył swój drugi złoty medal mistrzostw świata. Uczestnik halowych mistrzostw Europy w Belgradzie (2017), w których wywalczył brązowy medal. Podczas lekkoatletycznych Mistrzostw Europy w 2018 w Berlinie uzyskał wynik 21,41 m, tym samym zdobywając trzecie miejsce[8].
W lutym 2024 roku ogłosił zakończenie kariery sportowej[9].
Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Niemiec w różnych kategoriach wiekowych tak w hali, jak i na stadionie (także w rzucie dyskiem).
Rekordy życiowe uzyskane kulą seniorską o wadze 7,26 kilograma: stadion – 22,20 m (9 lipca 2015, Lozanna); hala – 21,88 m (9 marca 2012, Stambuł). Do 2015 kulomiot posiadał na koncie halowy rekord świata juniorów w pchnięciu kulą o wadze 6 kilogramów (22,35 m w 2009). Do sierpnia 2013 był także rekordzistą świata juniorów ze stadionu (22,73 m w 2009).
Osiągnięcia
Rok | Impreza | Miejsce | Lokata | Wynik |
---|---|---|---|---|
2007 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych | Ostrawa | 1. miejsce | 21,40 |
2008 | Mistrzostwa świata juniorów | Bydgoszcz | 1. miejsce | 21,08 |
2009 | Mistrzostwa Europy juniorów | Nowy Sad | 1. miejsce | 22,40 |
2009 | Mistrzostwa świata | Berlin | el. – 28. miejsce | 19,19 |
2010 | Halowe mistrzostwa świata | Doha | 7. miejsce | 20,40 |
2010 | Mistrzostwa Europy | Barcelona | 4. miejsce | 20,57 |
2011 | Halowe mistrzostwa Europy | Paryż | 2. miejsce | 20,75 |
2011 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Sztokholm | 1. miejsce | 20,81 |
2011 | Młodzieżowe mistrzostwa Europy | Ostrawa | 1. miejsce | 20,45 |
2011 | Mistrzostwa świata | Daegu | 1. miejsce | 21,78 |
2011 | DécaNation | Nicea | 1. miejsce | 20,30 |
2012 | Halowe mistrzostwa świata | Stambuł | 2. miejsce | 21,88 |
2012 | Mistrzostwa Europy | Helsinki | 1. miejsce | 21,58 |
2012 | Igrzyska olimpijskie | Londyn | 2. miejsce | 21,86 |
2013 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Gateshead | 1. miejsce | 20,47 |
2013 | Mistrzostwa świata | Moskwa | 1. miejsce | 21,73 |
2014 | Halowe mistrzostwa świata | Sopot | 2. miejsce | 21,79 |
2014 | Mistrzostwa Europy | Zurych | 1. miejsce | 21,41 |
2014 | Puchar interkontynentalny | Marrakesz | 1. miejsce | 21,55 |
2015 | Halowe mistrzostwa Europy | Praga | 1. miejsce | 21,23 |
2015 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Czeboksary | 1. miejsce | 21,20 |
2015 | Mistrzostwa świata | Pekin | 2. miejsce | 21,74 |
2016 | Mistrzostwa Europy | Amsterdam | 1. miejsce | 21,31 |
2016 | Igrzyska Olimpijskie | Rio de Janeiro | 7. miejsce | 20,64 |
2017 | Halowe mistrzostwa Europy | Belgrad | 3. miejsce | 21,30 |
2017 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Lille | 2. miejsce | 21,23 |
2017 | Mistrzostwa świata | Londyn | 10. miejsce | 20,80 |
2018 | Halowe mistrzostwa świata | Birmingham | 2. miejsce | 21,44 |
2018 | Mistrzostwa Europy | Berlin | 3. miejsce | 21.41 |
2019 | Halowe mistrzostwa Europy | Glasgow | 2. miejsce | 21,54 |
Przypisy
- ↑ Germany’s Storl voted men’s 2011 European Athletics Rising Star [online], European Athletics [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
- ↑ David Storl ist Europas “Athletics Rising Star” [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-05] (niem.).
- ↑ Great Britain’s Mo Farah voted 2011 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-05] (ang.).
- ↑ LEKKOATLETA ROKU W EUROPIE: 1. Farah, 7. Wojciechowski [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-10-05] (pol.).
- ↑ Mo Farah ist Europas Athlet des Jahres [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-03] (niem.).
- ↑ Evropským atletem roku je Mo Farah [online], atletika.cz [dostęp 2012-12-19] (cz.).
- ↑ LenL. Johnson LenL., EVENT REPORT – Men’s Shot Put – Final [online], iaaf.org [dostęp 2012-03-10] (ang.).
- ↑ l, Mistrzostwa Europy w lekkoatletyce Berlin 2018 dzien 2 wyniki [online] [dostęp 2018-08-09] (pol.).
- ↑ Two-time world shot put champion Storl retires. worldathletics.org, 2024-02-16. [dostęp 2024-02-17]. (ang.).
Bibliografia
- David Storl w bazie World Athletics (ang.).
- David Storl, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-24] (ang.).
- David Storl Bio, Stats, and Results [online], sports-reference.com [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-10] (ang.).
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Europejskie Igrzyska Juniorów |
|
---|---|
Mistrzostwa Europy juniorów |
|
- p
- d
- e
- Olympedia: 125814