Hajsyn
Hajsyn, ośrodek zdrowia. | |||
| |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | |||
Data założenia | 1545 | ||
Prawa miejskie | 1744 | ||
Powierzchnia | 18,26 km² | ||
Wysokość | 215 m n.p.m. | ||
Populacja (1.01.2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy | +380 4334 | ||
Kod pocztowy | 23700-23705 | ||
Położenie na mapie obwodu winnickiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
48°48′37″N 29°23′03″E/48,810278 29,384167 | |||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Hajsyn |
Hajsyn (ukr. Гайсин) – miasto na Ukrainie, w obwodzie winnickim, siedziba rejonu hajsyńskiego. Był miastem królewskim Rzeczypospolitej Obojga Narodów[2]. Leży na Podolu.
Historia
Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z roku 1545. Prawa miejskie otrzymało w 1744 roku.
Hajsyn był miastem starostwa bracławskiego położonym w pierwszej połowie XVII wieku w województwie bracławskim[3].
W 1793 roku zagarnięte przez Rosję na skutek II rozbioru Polski. W maju 1919 roku w pogromie zginęło 350 żydowskich mieszkańców[4].
Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 4000 osób. W maju 1943 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w okolicy Bilindijewic. Sprawcami zbrodni byli policjanci z litewskiego 7 Schutzmannschaft Batalionu, dowodził SS-Hauptsturmführer Franz Christoffel oraz ukraińska policja[5].
W 1995 założono Muzeum Miejskie w Hajsynie.
Urodzeni w Hajsynie
- Romuald Janicki – polski działacz komunistyczny
- Bolesław Szawłowski – ostatni proboszcz parafii katolickiej w Porycku pw. św. Trójcy i św. Michała Archanioła, zamordowany przez oddział UPA 12 lipca 1943 podczas tzw. krwawej niedzieli
Galeria
-
-
-
-
- Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej
- Mapa województwa bracławskiego z 1648 roku. Miejscowość w centralnej części mapy
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.13
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku. Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów - Bracław). T. 3, Warszawa 1897, s. 234.
- ↑ Lustracye królewszczyzn ziem ruskich, Wołynia, Podola i Ukrainy z piérwszéj połowy XVII wieku / wydał Aleksander Jabłonowski, Warszawa 1877, s. 72.
- ↑ E.Heifetz: The slaughter of the Jews in the Ukraine In 1919. Thomas Seltzer, Inc., 1921. s. 405-6. [dostęp 2013-02-12]. (ang.).
- ↑ Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1528 .
Linki zewnętrzne
- Hajsyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 10 .
- Hajsyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 549 .
- Oficjalna strona władz miejskich
- Oficjalna strona władz rejonowych
- Hajsyn na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Zdjęcia miasta. gaysin.io.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-13)].
- p
- d
- e
|
- PWN: 1227784
- ЕСУ: 28268