Katia Ricciarelli
Katia Ricciarelli (1973) | |||
Imię i nazwisko | Catiuscia Maria Stella Ricciarelli | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 16 stycznia 1946 | ||
Instrumenty | śpiew | ||
Typ głosu | sopran | ||
Gatunki | opera | ||
Zawód | śpiewaczka operowa | ||
Aktywność | od 1973 | ||
| |||
Strona internetowa |
Katia Ricciarelli (ur. 16 stycznia 1946 w Rovigo[1]) – włoska śpiewaczka operowa, sopranistka, aktorka filmowa[2].
Życiorys
Urodziła się w ubogiej rodzinie i w młodości musiała z trudem zdobywać wykształcenie muzyczne. Kształciła się w konserwatorium Benedict Marcello w Wenecji, zwyciężyła w kilku konkursach wokalnych w 1968 i zadebiutowała jako Mimì w przedstawieniu Cyganeria w Mantui w 1969, po czym w 1970 pojawiła się w przedstawieniu Trubadura w Parmie. Następnego roku zdobyła organizowaną przez RAI nagrodę Voci Verdiane. W latach 1972–1975 otrzymywała angaże na występy najważniejszych europejskich i amerykańskich scen operowych, między innymi Lyric Opera of Chicago (1972), La Scala (1973); Royal Opera House, Covent Garden (1974) i Metropolitan Opera w 1975. W 1981 rozpoczęła trwającą 10 lat współpracę z Rossini Opera Festival w Pesaro, w ten sposób poszerzając swój repertuar o opery Rossiniego.
Oprócz występów na scenie operowej zagrała także rolę Desdemony u boku Plácido Domingo w filmie Otello (1986) Franco Zeffirellego, który był adaptacją opery Verdiego. Zdobyła nagrodę włoskich krytyków filmowych Nastro d’argento dla najlepszej aktorki za rolę w filmie Druga noc poślubna (2005) Pupiego Avati.
W 1991 założyła Accademia Lirica di Katia Ricciarelli i od 2003 jest dyrektorem artystycznym corocznego, odbywającego się latem, festiwalu Macerata Opera. W 2006 wzięła udział w reality show La fattoria (będący włoską wersją The Farm) w stacji telewizyjnej Canale 5.
W 1986, w swoje 40. urodziny poślubiła Pippo Baudo włoską osobowość telewizyjną, latem 2004 złożyła pozew o rozwód.
W skład nagrań płytowych dokonanych przez Katię Ricciarelli wchodzą: Aida (rola tytułowa w gwiazdorskiej obsadzie Teatro alla Scala): Ruggero Raimondi, Leo Nucci, Plácido Domingo, Nikołaj Gjaurow, Jelena Obrazcowa, dyrygent Claudio Abbado, Mediolan, 1981), Bal maskowy (z Plácido Domingo w 1975), Cyganeria (1979), Carmen (1982), Don Carlos (z Domingo, 1983-1984), Napój miłosny (1984), Falstaff (1982), Luisa Miller (1979), Otello (1986), Simon Boccanegra (1973) i Trubadur (z José Carrerasem i Stefanią Toczyską, 1980). Sopranistka nagrała także partię Liù (1983) i rolę tytułową opery Turandot (z udziałem Herberta von Karajana, 1981)[3].
Przypisy
- ISNI: 0000000110745469
- VIAF: 85081749
- LCCN: n81026538
- GND: 131400053
- LIBRIS: qn259fv84lzqxsq
- BnF: 13898967h
- SUDOC: 070676828
- SBN: MILV188661
- NLA: 36111660
- NKC: pna2005261956
- BNE: XX852660
- NTA: 07059998X
- BIBSYS: 98068906
- CiNii: DA04090038
- PLWABN: 9810532866405606
- NUKAT: n2010091218
- J9U: 987007453910805171
- CANTIC: a11780952
- LNB: 000035981
- NSK: 000622628
- CONOR: 53219427
- LIH: LNB:f2t;=Bs
- PWN: 3967722
- Treccani: katia-ricciarelli
- NE.se: katia-ricciarelli
- VLE: katia-ricciarelli
- DSDE: Katia_Ricciarelli
- Hrvatska enciklopedija: 52748