Ten artykuł dotyczy piłkarza urodzonego w 1922 roku. Zobacz też: Miguel Muñoz (ur. 1996). |
Pełne imię i nazwisko | Miguel Muñoz Mozún |
Data i miejsce urodzenia | 19 stycznia 1922 Madryt |
Data i miejsce śmierci | 16 lipca 1990 Madryt |
Wzrost | 184 cm |
Pozycja | pomocnik |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | 1940–1941 | AD Ferroviaria | 1941–1942 | UD Girod | 1942–1943 | Imperio CF | |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1943–1944 | CD Logroñés | 1944–1946 | Racing Santander | 42 | (19) | 1946–1948 | Celta Vigo | 36 | (1) | 1948–1958 | Real Madryt | 223 | (23) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1948–1955 | Hiszpania | 7 | (0) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1959 | Real Madryt | 1959–1960 | Plus Ultra CF | 1960–1974 | Real Madryt | 1969 | Hiszpania | 1975–1976 | Granada CF | 1977–1979 | UD Las Palmas | 1979–1982 | Sevilla FC | 1982–1988 | Hiszpania | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Miguel Muñoz Mozún (ur. 19 stycznia 1922 w Madrycie, zm. 16 lipca 1990 tamże) – hiszpański piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Hiszpanii w latach 1948–1955, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Występował w wielu zespołach juniorskich z Madrytu – Escolapios, Buenavista, Pavón, Imperio FC i Girod. Później grał dla CD Logroñés, Racingu Santander i Celty Vigo. W 1948 razem z Pahiño pomógł temu klubowi w zajęciu czwartego miejsca w Primera División, strzelił także bramkę w wygranym finale Pucharze Króla przeciwko Sevilli. Po tym sezonie razem ze swoim kolegą został zakontraktowany przez działaczy Realu Madryt. Między 1948 a 1958 rozegrał 347 meczów w tym klubie. Siedmiokrotnie reprezentował Hiszpanię w międzynarodowych spotkaniach.
Kariera trenerska
Najbardziej utytułowany trener piłkarski w tym kraju, przez większość kariery związany z Realem Madryt, z którym odniósł najwięcej sukcesów. Początkowo był trenerem rezerw Los Merengues – Plus Ultra CF – zanim w 1959 roku otrzymał posadę pierwszego szkoleniowca. Za jego kadencji Real Madryt dominował w Primera División, wygrywając ją dziewięciokrotnie. Dwa razy triumfował także w Pucharze Mistrzów. Później trenował także Granada CF (1975–76), Hércules CF (1976–77), UD Las Palmas (1976–1977) i Sevilla FC (1979–82).
Dwukrotnie powierzano mu opiekę nad reprezentacją Hiszpanii. W 1969 poprowadził ją w czterech meczach. Po przygodzie z Sevilla FC ponownie mu zaufano. Z tym szkoleniowcem La Selección dotarła do finału EURO 84 (porażka 0–2 z Francją) i ćwierćfinału Mundialu 86' (przegrana w karnych z Belgią). Po tej imprezie definitywnie ogłosił koniec kariery.
Śmierć
Zmarł 16 lipca 1990 w wieku 68 lat. Przyczyną zgonu było krwotok spowodowany pęknięciem żylaków przełyku.
Osiągnięcia
Jako zawodnik
- Real Madryt
Jako trener
- Real Madryt
- mistrzostwo Hiszpanii: 1960/61, 1961/62, 1962/63, 1963/64, 1964/65, 1966/67, 1967/68, 1968/69, 1971/72
- Puchar Króla: 1961/62, 1969/70
- Puchar Europy: 1959/60, 1965/66
- Puchar Interkontynentalny: 1960
- finał Pucharu Króla: 1959/60, 1960/61, 1967/68
- finał Pucharu Europy: 1961/62, 1963/64
- finał Pucharu Zdobywców Pucharów: 1970/71
- Hiszpania
Linki zewnętrzne
- Miguel Muñoz w bazie National Football Teams (ang.)
- Miguel Muñoz w bazie BDFutbol.com (trenerzy) (ang. • hiszp. • kat.)
- Miguel Muñoz w bazie BDFutbol.com (zawodnicy) (ang. • hiszp. • kat.)
Składy reprezentacji Hiszpanii
Kariera trenerska
- Arencibia (1949–50)
- Martinón (1950)
- Mazzotti (1950)
- Campos (1950)
- Arocha (1950–51)
- Valle (1951–52)
- Caicedo (1952–53)
- Mazzotti (1953)
- Grech (1953–1957)
- Urbieta (1957)
- Molowny (1957–58)
- Albéniz (1958–59)
- Mazzotti (1959)
- Molowny (1959)
- Domingo (1959–60)
- Benavente (1960–61)
- Campos (1961–62)
- Hernández (1962–63)
- Dauder (1963–66)
- Ochoa (1966–67)
- Molowny (1968–70)
- Hernández (1970)
- Rial (1970–71)
- Sinibaldi (1971–75)
- H. Herrera (1975–76)
- Olsen (1976–77)
- Muñoz (1977–79)
- Ruiz (1979–80)
- León (1980–81)
- H. Herrera (1982)
- Skocik (1982–83)
- León (1983)
- Nuñez (1983–84)
- Dévora (1984)
- Olsen (1984–85)
- Alzate (1985–86)
- Caballero (1986)
- Kovács (1986–87)
- Dévora (1987–88)
- Olsen (1988)
- Pérez (1988–89)
- Dévora (1989)
- Paquito (1989–90)
- Cardo (1990–91)
- Olsen (1991)
- Brindisi (1991)
- Dévora (1991)
- Olsen (1991–92)
- Joanet (1992)
- León (1992)
- Pérez (1992–93)
- Sáez (1993–94)
- Boronat (1994)
- Castellano (1994–95)
- Sáez (1995)
- Rosales (1995–96)
- Cappa (1996–97)
- Castellano (1997)
- García Remón (1997–98)
- Castellano (1998–99)
- Quintana (1999)
- Krešić (1999–2001)
- Vázquez (2001–02)
- Uribe (2002–03)
- Rodríguez (2003)
- Vidal (2003–04)
- Stambouli (2004)
- Luis (2004)
- Amaral (2004)
- Aguiar (2004–05)
- Višnjić (2005–06)
- Aguiar (2006)
- Juanito (2006–07)
- Rodríguez (2007–08)
- Vidales (2008–09)
- Castellano (2009)
- Krešić (2009–10)
- Jémez (2010–11)
- Rodríguez (2011–12)
- Lobera (2012–14)
- Josico (2014)
- P. Herrera (2014–15)
- Setién (2015–17)
- Márquez (2017)
- Ayestarán (2017)
- Ortiz (2017[A])
- Jémez (2017–18)
- Jiménez (2018)
- P. Herrera (2018–19)
- Mel (2019–22)
- García Pimienta (2022–24)
- Carrión (od 2024)
|
Osiągnięcia i nagrody
Puchar Europy | |
---|
Liga Mistrzów | |
---|
- ISNI: 0000000059845746
- VIAF: 87252842, 87284906
- BNE: XX1557648, XX1530219