Pełne imię i nazwisko | Ołeksandr Petrowycz Hułewski |
Data i miejsce urodzenia | 18 marca 1928 Kriwoje Oziero |
Data i miejsce śmierci | 11 lipca 2004 Kijów |
Wzrost | 168 cm |
Pozycja | napastnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1946–1953 | Krylja Sowietow Kujbyszew | 142 | (46) | 1954 | Torpedo Moskwa | 21 | (4) | 1955 | Krylja Sowietow Kujbyszew | 22 | (5) | 1956–1957 | Zenit Leningrad | 26 | (7) | 1957–1961 | Trudowi Rezerwy Ługańsk | 117 | (61) | | W sumie: | 328 | (123) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Ołeksandr Petrowycz Hułewski, ukr. Олександр Петрович Гулевський, ros. Александр Петрович Гулевский, Aleksandr Pietrowicz Gulewski (ur. 18 marca 1928 we wsi Kriwoje Oziero, w obwodzie samarskim, Rosyjska FSRR, zm. 11 lipca 2004 w Kijowie, Ukraina) – ukraiński piłkarz grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
W wieku czterech lat wraz z rodziną przeniósł się do Samary. Mając dwanaście lat zaczął grać w piłkę nożną - w Szkole Piłkarskiej Dinamo Kujbyszew. Pierwszy trener M.A. Senin. Pracował w fabryce obuwia, a następnie w Zakładzie im. Mołotowa. Jesienią 1946 roku otrzymał zaproszenie do drużyny rezerw Krylja Sowietow Kujbyszew, a 27 maja 1948 po raz pierwszy zagrał w pierwszej drużynie Krylji. W 1954 przeszedł do Torpedo Moskwa, ale po roku występów powrócił do Krylji. W latach 1956–1957 bronił barw Zenitu Leningrad. W 1961 zakończył karierę w klubie Trudowi Rezerwy Ługańsk[1].
Kariera trenerska
W 1964 rozpoczął karierę trenerską prowadząc Komunareć Komunarsk. Następnie po dłuższej przerwie, dopiero w 1973 objął stanowisko głównego trenera Tawrii Symferopol. Pracował jako dyrektor klubu Zirka Kirowohrad. W kolejnych latach pracował jako szkoleniowiec zespołów Krywbas Krzywy Róg, Krylja Sowietow Kujbyszew, Metałurh Zaporoże, Krystał Chersoń, Spartak Żytomierz, Szachtar Gorłówka i Wahonobudiwnyk Stachanow. Zmarł 11 lipca 2004 w Kijowie.
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy piłkarskie
Sukcesy trenerskie
Sukcesy indywidualne
Odznaczenia
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Ołeksandr Hułewski w bazie RusTeam (ros.)
Kariera trenerska
- Nowikow (1945–46)
- Abramow (1947–52)
- Burmistrow (1953–54)
- W. Sołowjow (1954–57)
- Abramow (1958–60)
- Karpow (1961–69)
- Glebow (1969)
- W. Blinkow (1970–71)
- Saryczew (1972)
- Kirsz (1973–77)
- Hułewski (1978)
- Kirsz (1979)
- Fiodorow (1980)
- Strielcow (1981)
- Saryczew (1981–85)
- Łukaszenko (1986–88)
- Antichowicz (1989–93)
- Bogdanow (1994)
- Kikin (1994[A])
- Awierjanow (1994–98)
- Tarchanow (1999–2003)
- Gadżyjew (2003–06)
- Kuchlewski (2006[A])
- Oborin (2007)
- Tarchanow (2007)
- Słucki (2008–2009)
- Kuchlewski (2009[A])
- Gazzajew (2009–2010)
- Tarchanow (2010–2011)
- Kobielew (2011–2012)
- Cygankow (2012[A]–2013)
- Gadżyjew (2013)
- Cygankow (2013–2014)
- Kuchlewski (2014[A])
- Vercauteren (2014–16)
- Visser (2016[A])
- Skrypczanka (2016–2017)
- Tichonow (2017-18)
- Božović (2018-20)
- Tałałajew (2020)
- Osinkin (od 2020)
|