Pistolet PSS
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | wytłumiony pistolet samopowtarzalny | ||
Historia | |||
Prototypy | 1979–1983 | ||
Dane techniczne | |||
Kaliber | 7,62 mm | ||
Nabój | 7,62 × 41 mm SP-4 | ||
Magazynek | 6 naboi | ||
Wymiary | |||
Długość | 165 mm | ||
Wysokość | 140 mm | ||
Masa | |||
broni | 700 g (niezaładowanego), 850 g (załadowanego) | ||
Inne | |||
Prędkość pocz. pocisku | 200 m/s | ||
Zasięg skuteczny | 50 m | ||
|
PSS „Wuł”[potrzebny przypis] (ПСС «Вул», ros. Пистолет Cамозарядный Специальный) – radziecki niewielki pistolet samopowtarzalny (kod GRAU 6P28), opracowany dla pracowników KGB oraz oddziałów Specnazu. Zaadaptowany został w roku 1983 (prace rozpoczęto w roku 1979). Jego konstruktorami byli Krasnikow, Lewczenko, Medwiecki i Petrow. Pistolet strzela specjalnie dla niego opracowaną amunicją tłoczkową, bezdźwiękową SP-4, co w konsekwencji powoduje brak konieczności stosowania jakichkolwiek zewnętrznych tłumików (pistolet wydaje dźwięk przypominający broń pneumatyczną). Amunicja ma dobre zdolności penetracyjne. Na dystansie 25 metrów przebija płytę stalową o grubości 2 milimetrów i standardowy stalowy hełm wojskowy.
Mechanizm spustowy identyczny jak w pistolecie PM – typu SA/DA z kurkiem zewnętrznym. Bezpiecznik manualny umieszczony w z lewej strony w tylnej części zamka. Magazynek jednorzędowy mieści 6 nabojów kalibru 7,62 × 41 mm (SP-4).
Pistolet PSS obecnie używany jest przez rosyjskie oddziały antyterrorystyczne.
Bibliografia
- Sergiusz Mitin. Broń rosyjskich komandosów cz. 1. „Raport-wto”. 2003. nr 1. s. str. 46-48. ISSN 1479-270X.
- p
- d
- e