|
Pełne imię i nazwisko | Alfredo Moreira Júnior |
Data i miejsce urodzenia | 16 października 1907 Miracema |
Data i miejsce śmierci | 10 kwietnia 1998 Rio de Janeiro |
Pozycja | obrońca |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | | Sport | | | 1925–1934 | CR Flamengo | | | 1934–1935 | Palestra Itália | 2 | (0) | 1935–1936 | CR Flamengo | 13 | (0) | 1937–1940 | Botafogo | | | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Zezé Moreira, właśc. Alfredo Moreira Júnior (ur. 16 października 1907 w Miracema – zm. 10 kwietnia 1998 w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz, a po zakończeniu kariery trener. Podczas kariery występował na pozycji obrońcy.
Kariera piłkarska
Kariera piłkarska Zezé Moreira przypadła na lata 20. i 30. Rozpoczynał w Sport Club Brasil, z którego przeniósł się do CR Flamengo, w którym występował w latach 1925–1934 i 1935–1936. Z Flamengo zdobył mistrzostwo stanu Rio de Janeiro – Campeonato Carioca w 1925 i 1927 roku.
W latach 1934–1935 występował w Palestra Itália, z którym zdobył mistrzostwo stanu São Paulo – Campeonato Paulista w 1934 roku. Ostatnim klubem Zezé Moreiry było Botafogo FR, gdzie zakończył piłkarską karierę w 1940 roku.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Zezé Moreira, tak jak jego młodszy brat Aymoré Moreira, został trenerem piłkarskim. Karierę trenerską zaczął w Botafogo FR w 1948. Już w pierwszym roku pracy wywalczył mistrzostwo stanu Rio de Janeiro – Campeonato Carioca. Po odejściu z Botafogo w 1949, w pierwszej połowie lat 50. trenował Fluminense FC i ponownie Botafogo. Z Fluminense wygrał mistrzostwa stanu Rio de Janeiro w 1951 roku.
W 1952 roku zaczął trenować reprezentację Brazylii. Z canarinhos wygrał mistrzostwa Panamerykańskie 1952. Bilans jego pierwszej kadencji to: 4 zwycięstwa i remis, przy bilansie bramkowym 14-2. W latach 1954–1955 drugi raz trenował reprezentację, m.in. podczas mistrzostw świata w Szwajcarii. Ekipa canarinhos odpadła po porażce w ćwierćfinale z reprezentacją Węgier. Bilans jego kadencji to: 7 zwycięstw, 2 remisy i 1 porażka, przy bilansie bramkowym 23-8. Łączny bilans jego dwóch kadencji to: 11 zwycięstw, 3 remisy i 1 porażka, przy bilansie bramkowym 37-10.
Kolejnymi etapami jego kariery trenerskiej były: Botafogo, Fluminense FC, Club Nacional de Football, CR Vasco da Gama, Corinthians Paulista, Sport Recife. Z Fluminense wygrał mistrzostwo stanu Rio de Janeiro – Campeonato Carioca w 1959 i Turniej Rio-São Paulo w 1960 roku. W latach 1968–1969 zaliczył drugą przygodę z urugwajskim Nacionalu Montevideo, po czym trenował São Paulo FC, z którym wywalczył mistrzostwo stanu São Paulo – Campeonato Paulista w 1970 roku.
W 1971 roku zdecydował się na wyjazd do Europy. W Portugalii pracował w CF Os Belenenses (1971–1972), z którym zajął 7. miejsce w lidze portugalskiej. Po powrocie do Brazylii pracował w Fluminense FC, EC Bahia oraz Cruzeiro EC, z którym sięgnął po Copa Libertadores 1976. Potem prowadził jeszcze dwukrotnie EC Bahia oraz Canto do Rio Niterói, w którym zakończył karierę trenera.
Bibliografia
- Miniencyklopedia Piłka Nożna nr 6/2004, Historia meczów reprezentacji Brazylii cz. 4 (1952–1956) Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, str. 97–101.
Linki zewnętrzne
- Biografia trenerska na sambafoot.com
- Profil
Kariera szkoleniowa
Botafogo de Futebol e Regatas
- Tirado (1952–53)
- Ciraolo (1954)
- Stefanović (1955–57)
- de Mare (1958–59)
- Scopelli (1960)
- Tassara (1961–62)
- Della Torre (1963)
- Pakozdi (1963)
- Mocciola (1964)
- Valdebenito (1964)
- Zezé Moreira (1964)
- Fernández (1965)
- Scopelli (1966)
- Andrade (1967)
- Baldovinos (1967)
- Valenzuela (1968–69)
- Lecea (1969)
- Carrasco (1970)
- Pesce (1971)
- Scopelli (1971)
- Rodríguez (1972)
- Díaz (1972)
- Isella (1974)
- Peña (1974–76)
- Cortés (1976–77)
- Riera (1977)
- Peña (1977–79)
- Cortés (1979)
- Peña (1980)
- Cortés (1980)
- Tuani (1981)
- Cortés (1981–83)
- Beiruth (1984)
- Cortés (1984–85)
- O. Aravena (1986–87)
- Ibarra (1988)
- Castañeda (1988)
- Campos (1988)
- Jara (1988–89)
- O. Aravena (1989)
- Castañeda (1989)
- Duarte (1989)
- Pellegrini (1990–91)
- Zelada (1991)
- Cavalleri (1992)
- Cortés (1992–93)
- Dabrowski (1993)
- Sulantay (1994)
- Dubo (1994[A])
- Figueroa (1994–95)
- Cornejo (1995–96)
- O. Aravena (1996)
- J. Aravena (1996–97)
- Pellegrini (1998)
- Carotti (1998)
- Dabrowski (1998–2001)
- Carvallo (2002)
- Salvador (2003)
- Hadwa (2004)
- Toro (2004[A])
- Rivas (2004–05)
- Carvallo (2005)
- Salvador (2006)
- Pizarro (2006–07)
- J. Aravena (2007)
- Musrri (2007–09)
- J. Aravena (2009–10)
- Escobar (2010[A])
- Benítez (2010–11)
- Carreño (2012)
- Astorga (2012–14)
- Escobar (2014[A])
- Guede (2014–15)
- Córdova (2016–17)
- Toloza (2017[A])
- Cavalieri (2017–18)
- Méndez (2018)
- Basay (2018–20)
- Sierra (2020–21)
- Graff (2021)
- Costas (2022)
- Sánchez (2023–24)
- Schwager (2024[A])
- Bovaglio (od 2024)
|