Zuklopentyksol (zuklopentiksol)
|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | (Z)-2-{4-[3-(2-chloro-9H-tioksanten-9-ylideno)propylo]piperazyn-1-ylo}etanol | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | C22H25ClN2OS |
Masa molowa | 400,96 g/mol |
Identyfikacja |
Numer CAS | 53772-83-1 |
PubChem | 5311507 |
DrugBank | DB01624 |
SMILES | C1CN(CCN1CC/C=C\2/C3=CC=CC=C3SC4=C2C=C(C=C4)Cl)CCO | |
InChI | InChI=1S/C22H25ClN2OS/c23-17-7-8-22-20(16-17)18(19-4-1-2-6-21(19)27-22)5-3-9-24-10-12-25(13-11-24)14-15-26/h1-2,4-8,16,26H,3,9-15H2/b18-5- | InChIKey | WFPIAZLQTJBIFN-DVZOWYKESA-N | |
Niebezpieczeństwa | Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne. | |
|
Klasyfikacja medyczna |
ATC | N05AF05 |
Farmakokinetyka | | Biodostępność | 49% | Okres półtrwania | 20 godzin (doustnie) 19 dni (iniekcje) | Metabolizm | wątrobowy | Wydalanie | z kałem | |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Zuklopentyksol, zuklopentiksol – organiczny związek chemiczny, pochodna tioksantenu.
Jest neuroleptykiem o silnym działaniu uspokajającym i przeciwwytwórczym, umiarkowanie przeciwautystycznym oraz słabym przeciwdepresyjnym. Znalazł zastosowanie w leczeniu ostrych i przewlekłych objawów schizofrenii i innych chorób psychotycznych. Wprowadzony do lecznictwa w 1986 roku przez duńską firmę H. Lundbeck, stopniowo wyparł klopentyksol.
Preparaty handlowe w Polsce
- Clopixol – tabl. powl. 0,01 g i 0,025 g (w postaci dichlorowodorku zuklopentyksolu)
- Clopixol Acuphase – roztw. do wstrz. 0,05 g/1 ml (w postaci octanu zuklopentyksolu)
- Clopixol Depot – roztw. do wstrz. 0,2 g/1 ml (w postaci dekanonianu zuklopentyksolu)
- Cisordinol – tabl. 0,01 g (w postaci dichlorowodorku zuklopentyksolu) – tylko w imporcie docelowym
Bibliografia
- Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Jan Podlewski: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Medical Tribune Polska, 2009. ISBN 978-83-601355-1-8. Brak numerów stron w książce
- Praca zbiorowa. „Pharmindex 2009. Kompendium leków”, 2008. CMP. ISSN 1426-4269. brak numeru strony
- Charakterystyka produktu leczniczego.
- Stephen M. Stahl: Podstawy psychofarmakologii. Leki przyciwpsychotyczne i normotymiczne. Gdańsk: Via Medica, 2007. ISBN 978-83-60945-42-1. Brak numerów stron w książce
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
N05: Leki psycholeptyczne
N05A – Leki przeciwpsychotyczne | N05AA – Pochodne fenotiazyny z łańcuchem alifatycznym | |
---|
N05AB – Pochodne fenotiazyny z grupą piperazynową | |
---|
N05AC – Pochodne fenotiazyny z grupą piperydynową | |
---|
N05AD – Pochodne butyrofenonu | |
---|
N05AE – Pochodne indolu | |
---|
N05AF – Pochodne tioksantenu | |
---|
N05AG – Pochodne difenylobutylopiperydyny | |
---|
N05AH – Pochodne diazepiny, oksazepiny i tiazepiny | |
---|
N05AL – Benzamidy | |
---|
N05AN – Sole litu | |
---|
N05AX – Inne | |
---|
|
---|
N05B – Anksjolityki | N05BA – Pochodne benzodiazepin | |
---|
N05BB – Pochodne difenylometanu | |
---|
N05BC – Karbaminiany | |
---|
N05BD – Pochodne dibenzobicyklooktadienu | |
---|
N05BE – Pochodne azaspirodekanodionu | |
---|
N05BX – Inne | |
---|
|
---|
N05C – Leki nasenne i uspokajające | N05CA – Barbiturany | |
---|
N05CC – Aldehydy i ich pochodne | |
---|
N05CD – Pochodne benzodiazepiny | |
---|
N05CE – Pochodne piperynodionu | |
---|
N05CF – Cyklopirolony | |
---|
N05CH – Agonisty receptora melatoninowego | |
---|
N05CJ – Antagonisty receptora oreksynowego | - suworeksant
- lemboreksant
- daridoreksant
|
---|
N05CM – Inne | |
---|
N05CX – Preparaty złożone zawierające leki nasenne i uspokajające, z wyłączeniem barbituranów | |
---|
|
---|