Ń
Ń ń
Ten artykuł od 2019-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Ń – dziewiętnasta litera alfabetu polskiego, służąca do zapisu spółgłoski nosowej dziąsłowo-podniebiennej. Jest także używana w języku kazachskim, języku dolnołużyckim, etnolekcie wilamowskim (wymysiöeryś) oraz łacince białoruskiej (odpowiednik cyrylicznego: нь).
W językach czeskim i słowackim jej odpowiednikiem jest ň, hiszpańskim ñ, portugalskim nh, a w serbsko-chorwackim nj / њ .
W języku polskim „ń” nie jest pierwszą literą żadnego wyrazu.
Zobacz hasło ń w Wikisłowniku |
- p
- d
- e
Alfabet polski
- p
- d
- e
Podstawowe litery* | |
---|---|
Inne litery | |
Nieużywane współcześnie litery |
|
Dwuznaki |
|
Trójznaki | |
Tetragrafy | |
Pentagrafy | |
Heksagrafy |
|
Heptagrafy |
|
Inne symbole |
|
- * Artykuły poświęcone wariantom diakrytyzowanym dostępne z poziomu artykułu litery podstawowej