Botniabanan
Botniabanan | |||
Dane podstawowe | |||
Zarządca | Trafikverket | ||
---|---|---|---|
Długość | 185 km | ||
Rozstaw szyn | 1435 mm | ||
Prędkość maksymalna | 250 km/h | ||
Jeden ze 143 mostów na Botniabanan w Örnsköldsvik | |||
Historia | |||
Lata budowy | 1999-2010 | ||
Rok otwarcia | 2010 | ||
|
Botniabanan – szybka linia kolejowa o długości 185 km w północnej Szwecji łącząca Angermanalven na północ od Kramfors z Umeå przez Örnsköldsvik. Przystosowana jest do prędkości 250 km/h, co czyni ją najszybszą linią kolejową w kraju[1].
Prace budowlane rozpoczęły się w sierpniu 1999 roku, a inauguracja odbyła się 28 sierpnia 2010 (jednak od 2008 na linii odbywał się ruch towarowy na trasie Örnsköldsvik – Husum). Aby przeprowadzić linię, wybudowano 143 mosty oraz 16 tuneli o łącznej długości 25 km[2] (najdłuższy z nich to Namntalltunneln o długości 6000 m pomiędzy Nyland a Bjästa). Budowa zrealizowana została przez Botniabanan AB, spółkę należącą w 91% do państwa szwedzkiego, a w 9% do regionalnych władz Kramfors, Örnsköldsvik, Nordmaling i Umeå[1]. Koszt przedsięwzięcia wyniósł około 15 mld SEK.
Botniabanan ma konkurować z transportem drogowym przy trasie E4, która jest obecnie główną drogą przenoszącą ruch towarowy.
Ruch pasażerski odbywał się początkowo tylko na odcinku Umeå – Örnsköldsvik. Po zakończeniu modernizacji Ådalsbanan, w lipcu 2012, ruch rozpoczął się również na południe od Örnsköldsvik[1]. Linią kursują pociągi regionalne Norrtåg w relacji Umeå–Örnsköldsvik–Sundsvall oraz Umeå–Örnsköldsvik[3], jak również pociągi dalekobieżne SJ w relacji Umeå–Sundsvall–Sztokholm oraz Vy na trasie Narwik/Luleå–Sztokholm[1].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Strona oficjalna. botniabanan.se. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-22)]. (szw.)
- Historia linii (szw.)