Ferrari 156-85
Kategoria | Formuła 1 | ||
---|---|---|---|
Konstruktor | Ferrari | ||
Projektant | Mauro Forghieri | ||
Dane techniczne | |||
Nadwozie | monokok z kompozytów kevlaru i włókna węglowego | ||
Zawieszenie przednie | niezależne typu pull-rod, podwójne wahacze, wewnątrz sprężyny nad amortyzatorami teleskopowymi, stabilizator poprzeczny | ||
Zawieszenie tylne | niezależne typu pull-rod, podwójne wahacze, wewnątrz sprężyny nad amortyzatorami teleskopowymi, stabilizator poprzeczny | ||
Silnik | Ferrari 031 1.5 V6T | ||
Skrzynia biegów | Ferrari T635, manualna, 5 biegów + wsteczny | ||
Paliwo | Agip | ||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy | Michele Alboreto | ||
Używany | |||
Wyścigi | 16 | ||
Wygrane | 2 | ||
Pole position | 1 | ||
Najszybsze okrążenie | 2 | ||
| |||
|
Ferrari 156-85 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Mauro Forghieriego i Harveya Postlethwaite’a i skonstruowany przez Ferrari. Model rywalizował w sezonie 1985.
Historia
Model 156-85 był pierwszym samochodem Ferrari zaprojektowanym przy użyciu technologii CAD i CAM. Był to zupełnie nowy model. Od poprzednika różnił się m.in. pozycją kierowcy przesuniętą do przodu, wydłużonym rozstawem osi, chłodnicami równoległymi do kierunku jazdy i dużymi piastami. Chociaż silnik doładowany dwiema turbosprężarkami KKK był rozwinięciem jednostki używanej w modelu 126C[doprecyzuj: wersja samochodu], to został przeprojektowany. Osiągał maksymalną moc 800 KM. Dzięki niskiemu środkowi ciężkości i nowemu zawieszeniu samochód zapewniał dobre osiągi, jednakże w drugiej połowie sezonu nie był regularny.
Michele Alboreto wygrał tym samochodem dwa wyścigi i zajął drugie miejsce w klasyfikacji kierowców, ustępując Alainowi Prostowi, chociaż w pierwszej części sezonu prowadził nawet w klasyfikacji. Włoch razem z René Arnouxem i jego zastępcą Stefanem Johanssonem umożliwił także Ferrari zdobycie wicemistrzostwa w klasyfikacji konstruktorów.
Wyniki w Formule 1
Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców | Wyniki konstruktora | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1985 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||||||||||||||||||
Scuderia Ferrari SpA SEFAC | Ferrari | Michele Alboreto | 2 | 2 | NU | 2 | 1 | 3 | NU | 2 | 1 | 3 | 4 | 13 | NU | NU | NU | NU | 53 | 2 | 82 | 2 | |
René Arnoux | 4 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 3 | 18 | |||||
Stefan Johansson | – | 8 | 6 | NU | 2 | 2 | 4 | NU | 9 | 4 | NU | 5 | NU | NU | 4 | 5 | 26 | 7 |
Bibliografia
- 1985 156-85. ferrari.com. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- Ferrari F1 156/85 V6 Turbo. New engine. Ferrari Classiche certification. carclassic.com. [dostęp 2013-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-30)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Podstrona bolidu na oficjalnej stronie zespołu. formula1.ferrari.com. [dostęp 2017-06-16]. (ang. • wł.).
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|