Osman I
Bej osmański | |||
Okres | od ok. 1299 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | Ertogrul | ||
Następca | Orchan | ||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | Osmanowie | ||
Data śmierci | ok. 1324 | ||
Ojciec | Ertogrul | ||
Matka | Halime Hatun | ||
Małżeństwo | Malhun Hatun | ||
Dzieci | Orchan | ||
Małżeństwo | Rabia Bala | ||
|
Osman I, osm. عُثمَان ʿUthmān (ur. 1258, zm. 1324) – eponimiczny założyciel dynastii Osmanów, panujący w Imperium osmańskim od ok. 1299 do ok. 1324.
Według źródeł był synem Ertogrula, po którym odziedziczył tytuł beja okręgu Söğüt w północno-zachodniej Anatolii. Początkowo był wasalem Seldżuków. Jako władca marchii pogranicznej organizował najazdy na ziemie Bizancjum. Z czasem się uniezależnił.
W latach 1301–1303 podbił ziemie sąsiednich plemion wraz z miastem Eskişehir. W 1302 pobił wojska bizantyńskie dowodzone przez Mouzalona w bitwie na równinie Bafeus, niedaleko od murów Nikomedii. Wyprawa współcesarza Michała IX przeciw Osmanowi przyniosła opłakane rezultaty wskutek dezercji najemnego kontyngentu Alanów; w rezultacie Bizantyjczycy utracili na rzecz Osmana kontrolę nad Bitynią.
Prowadząc agresywną politykę podbojów i korzystając z osłabienia Bizancjum, Osman szybko powiększał obszar swojego państwa. Błyskotliwa kampania Rogera de Flor i Kompanii Katalońskiej przeciw Turkom na zachodzie Azji Mniejszej z 1304 ominęła terytoria pozostające pod władzą Osmana, nie przynosząc mu uszczerbku; osłabiła natomiast jego rywali, emirów Sasana, Menteşe, Aydına i Alişıra.
- p
- d
- e
|
- PWN: 3952260
- Britannica: biography/Osman-I
- БРЭ: 2680472
- SNL: Osman_1.
- Catalana: 0068734
- DSDE: Osman_1.
- Hrvatska enciklopedija: 45710