Pępawa wielkokwiatowa
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | astropodobne | ||
Rząd | astrowce | ||
Rodzina | astrowate | ||
Podrodzina | Cichorioideae | ||
Rodzaj | pępawa | ||
Gatunek | pępawa wielkokwiatowa | ||
Nazwa systematyczna | |||
Crepis conyzifolia (Gouan) A. Kern. Oesterr. Bot. Z. 22:255. (Dalle Torre, Hartinger & Dalle Torre, Atlas Alpenfl. 142. 1884). 1872 | |||
Synonimy | |||
| |||
|
Pępawa wielkokwiatowa (Crepis conyzifolia (Gouan) A. Kern.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w południowej, południowo-wschodniej i środkowej Europie oraz w Turcji i Gruzji[3]. Występuje w górach: w Alpach, Pirenejach, górach Półwyspu Bałkańskiego i dawnej Jugosławii oraz w Karpatach[4]. W Polsce osiąga północną granicę zasięgu i występuje tylko w Sudetach i Karpatach[5]. Nie należy tutaj do gatunków rzadkich i nie jest ujęty w Czerwonej księdze Karpat polskich[6].
Morfologia
- Liście
- Dolne mają podłużnie lancetowaty kształt, a ich nasady zwężają się w szeroki ogonek, liście środkowe obejmują łodygę szeroką nasadą. Wszystkie są miękko i gruczołowato owłosione[5].
- Kwiaty
- Wszystkie są języczkowate, zebrane w 2–5, wyjątkowo do 8 koszyczków o odstających listkach okrywy. Kwiaty żółte, zaopatrzone w śnieżnobiały i giętki puch kielichowy[5].
- Owoc
- Niełupki z 20 żeberkami, górą zwężające się i bez dzióbka (lub z bardzo krótkim dzióbkiem)[5].
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia, jest owadopylna. Nasiona rozsiewane są przez wiatr. Siedlisko: górskie łąki i polany, rumowiska skalne, zarośla. Rośnie na wilgotnym, bezwapiennym i żyznym podłożu. Występuje głównie w piętrze kosodrzewiny, rzadziej w piętrze halnym[4]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Calamagrostion i zespołu (Ass.) Crepido-Calamagrostietum villosae[7]. Liczba chromosomów 2n = 8 3, 4, 6[8].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-06-18].
- ↑ a b c Crepis conyzifolia. [dostęp 2011-06-18].
- ↑ a b c d e Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Flora Francji. [dostęp 2011-02-12].
- BioLib: 41738
- EoL: 5117306
- EUNIS: 156115
- FloraWeb: 1718
- GBIF: 5403525
- identyfikator iNaturalist: 469088
- IPNI: 199779-1
- NCBI: 268015
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): gcc-126959
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:199779-1
- Tela Botanica: 19635
- identyfikator Tropicos: 2700631