Pontiac Phoenix
Pontiac Phoenix – samochód osobowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Pontiac w latach 1977 – 1984.
Pierwsza generacja
Pontiac Phoenix I | |||
Producent | Pontiac | ||
---|---|---|---|
Zaprezentowany | styczeń 1977 | ||
Okres produkcji | 1977 – 1979 | ||
Miejsce produkcji | Nowy Jork | ||
Poprzednik | |||
Następca | Pontiac Phoenix II | ||
Dane techniczne | |||
Segment | D | ||
Typy nadwozia | 4-drzwiowe sedan | ||
Skrzynia biegów | 3 i 4-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 5166 mm | ||
Szerokość | 1839 mm | ||
Rozstaw osi | 2821 mm | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Dane dodatkowe | |||
Modele bliźniacze | Buick Skylark | ||
Pokrewne | Pontiac LeMans | ||
|
Pontiac Phoenix I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1977 roku.
Model Phoenix trafił do oferty Pontiaka jako zmodernizowany wariant oferowanej dotychczas drugiej generacji modelu Ventura.
Podobnie jak bliźniacze modele Buicka, Chevroleta i Oldsmobile, pierwsza generacja Pontiaka Phoenix była pojazdem tylnonapędowym[1] opartym na platformie X-body koncernu General Motors. Pas przedni zdobiły kanciaste proporcje, na czele z kwadratowymi reflektorami i dwuczęściową atrapą chłodnicy[2].
Samochód dostępny był w dwóch wariantach nadwoziowych, w obu przypadkach charakteryzując się dwukolorowym malowaniem nadwozia, z czego wyróżniającym elementem był dach.
Silniki
- L4 2.5l Iron Duke
- V6 3.8l Buick
- V8 5.0l Chevrolet
- V8 5.7l Chevroet
Druga generacja
Pontiac Phoenix II | |||
Producent | Pontiac | ||
---|---|---|---|
Zaprezentowany | listopad 1979 | ||
Okres produkcji | 1979 – 1984 | ||
Miejsce produkcji | |||
Poprzednik | Pontiac Phoenix I | ||
Następca | |||
Dane techniczne | |||
Segment | |||
Typy nadwozia | |||
Skrzynia biegów | 3-biegowa automatyczna | ||
Napęd | |||
Rozstaw osi | 2664 mm | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Dane dodatkowe | |||
Modele bliźniacze | |||
|
Pontiac Phoenix II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1979 roku.
Druga generacja modelu Phoenix ponownie została opracowana we współpracy z markami Buicka, Chevroleta i Oldsmobile w ramach General Motors. Tym razem jednak pojazd otrzymał napęd przedni[3].
Nadwozie przeszło ewolucyjny zakres zmian, zachowując kanciasty wygląd pasa przedniego z kwadratowymi reflektorami i dużą, prostokątną atrapą chłodnicy z wybrzuszeniem. Wzorem Chevrolea Citation, podstawowym wariantem nadwoziowym stał się fastback z tyłem ściętym pod ostrym kątem[4].
Produkcja zakończyła się w 1984 roku na rzecz czwartej generacji modelu Grand Am, dotychczas oferowanego równolegle.
Silniki
- L4 2.5l Iron Duke
- V6 2.8l LE2
- V6 2.8l LH7
Bibliografia
- James M. Flammang und Ron Kowalke: Standard Catalog of American Cars 1976-1999. Krause Publication, Iola 1999. ISBN 0-87341-755-0, S. 826-856.
Przypisy
- p
- d
- e
B |
|
---|---|
C | |
C / D | |
D |
|
E | |
F | |
F+ | |
G | |
SUV | |
Van | |
Sportowe | |
Roadster |