Roman Misztal

Roman Misztal
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1932
Poczapy, Polska, obecnie Ukraina

Data śmierci

24 października 2017

Przebieg służby
Lata służby

1951–1995

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

Zarząd II SG WP

Stanowiska

attaché wojskowy Ambasady PRL w Ottawie
zastępca szefa i szef Zarządu II Sztabu Generalnego WP
zastępca szefa Sztabu Generalnego WP do spraw systemów kierowania
dowódca Sił Pokojowych ONZ w Syrii
dowódca Misji Obserwatorów Wojskowych ONZ w Tadżykistanie

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal ONZ za misję UNDOF Medal ONZ za misję UNDOF

Roman Misztal (ur. 11 maja 1932 w Poczapach, zm. 24 października 2017[1]) – generał dywizji SZ RP, żołnierz wywiadu wojskowego SZ PRL i SZ RP, doktor nauk humanistycznych, szef Zarządu II Sztabu Generalnego WP (1981-1990), dowódca Sił Pokojowych ONZ w Syrii (1991–1994)

Życiorys

W latach 1938–1939 ukończył dwie klasy szkoły powszechnej w Poczapach. Podczas okupacji uczęszczał do szkoły podstawowej w Złoczowie. Po wojnie zamieszkał wraz z rodziną w Trzebnicy, gdzie rozpoczął naukę w gimnazjum.

  • 1950 matura, początek studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej
  • 1951 powołanie do ludowego Wojska Polskiego i kontynuacja studiów w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie
  • 1954 ukończenie studiów na Fakultecie Lotniczym Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie z dyplomem inżyniera
  • 1954–1957 starszy inżynier w Laboratorium Aerodynamiki Katedry Aerodynamiki i Konstrukcji Samolotów Fakultetu Lotniczego
  • 1956 ukończenie wieczorowego kursu magisterskiego z dyplomem magistra inżyniera
  • 1957–1958 starszy pomocnik kierownika sekcji wydziału operacyjno-szkoleniowego Zarządu II Sztabu Generalnego WP
  • 1958–1959 starszy pomocnik szefa wydziału Oddziału III Zarządu II Sztabu Generalnego WP
  • 1959–1961 oficer do zleceń attachatu wojskowego PRL przy Ambasadzie PRL w Dystrykcie Kolumbia, zdekonspirowany i wydalony ze Stanów Zjednoczonych[2]
  • 1961–1962 kierownik sekcji wydziału operacyjno-szkoleniowego Zarządu II Sztabu Generalnego WP
  • 1962–1965 starszy pomocnik szefa wydziału I w Oddziale V Zarządu II Sztabu Generalnego WP
  • 1965–1966 szef Wydziału I w Oddziale V Zarządu II Sztabu Generalnego WP
  • 1969–1972 Attaché wojskowy, morski i lotniczy Ambasady PRL w Ottawie
  • 1973–1976 szef Oddziału XII Zarządu II Sztabu Generalnego WP (przygotowanie żołnierzy WP do udziału w misjach pokojowych ONZ w Egipce i Korei)
  • 1976 doktorat w dziedzinie nauk humanistycznych w Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego
  • 1976–1979 starszy inspektor Zarządu II Sztabu Generalnego WP
  • 1979–1981 zastępca szefa Zarządu II Sztabu Generalnego WP
  • 1981–1990 szef Zarządu II Sztabu Generalnego WP
  • 1989–1991 zastępca szefa Sztabu Generalnego WP do spraw systemów kierowania
  • wrzesień 1991 – listopad 1994 dowódca Sił Pokojowych ONZ w Syrii
  • 1994–1995 - dowódca Misji Obserwatorów Wojskowych ONZ w Tadżykistanie (powołany przez Sekretarza Generalnego ONZ)
  • 12 lipca 1995 zakończenie zawodowej służby wojskowej i przejście w stan spoczynku
  • W 1996 – jeden z inicjatorów powołania Klubu Generałów WP, w latach 1997–1999 zastępca Prezesa Klubu, a od 19 marca 2001 (po śmierci gen. dyw. Mieczysława Dębickiego) do września 2001 – pełniący obowiązki prezesa, następnie do 10 września 2007 – członek Rady Klubu.

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[3] (kwatera BII-1-7)[4].

Awanse

  • chorąży, podporucznik, porucznik – w trakcie studiów w WAT (1951–1954)
  • kapitan – 1954
  • major – 1959
  • podpułkownik – 1965
  • pułkownik – 1974
  • generał brygady – 30 września 1982 (akt nominacyjny wręczył mu 11 października 1982 w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL prof. Henryk Jabłoński)
  • generał dywizji – 5 listopada 1991 (akt nominacyjny wręczył mu 11 listopada 1991 w Belwederze prezydent RP Lech Wałęsa)

Życie prywatne

Był synem Edmunda i Marii z Kilarskich. Mieszkał w Warszawie. Był żonaty z dr nauk medycznych Stanisławą Misztal (1934–1991). Małżeństwo miało syna i dwie córki[5][4].

Ordery i odznaczenia

I inne.

Przypisy

  1. ↑ Kontakt | Klub Generałów Wojska Polskiego [online], www.klubgeneralow.pl [dostęp 2017-10-26]  (pol.).
  2. ↑ SławomirS. Cenckiewicz SławomirS., Długie ramię Moskwy: wywiad wojskowy Polski Ludowej 1943-1991 (wprowadzenie do syntezy), Wyd. 1, Zakulisowe Studia Społeczne, Poznań: Zysk i S-ka Wydawn, 2011, ISBN 978-83-7506-875-7 [dostęp 2024-05-25] .
  3. ↑ Roman Misztal – nekrolog. [dostęp 2017-11-06].
  4. ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
  5. ↑ Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II:I-M, Toruń 2010, s. 520–522.

Bibliografia

  • M. Jędrzejko, M. L. Krogulski, M. Paszkowski Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej, wyd. von Boroviecky, Warszawa 2002, s. 83-84
  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II:I-M, Toruń 2010, s. 520–522
  • https://web.archive.org/web/20100328130158/http://www.unic.un.org.pl/misje_pokojowe/pl_mtbw.php
  • https://web.archive.org/web/20110612051338/http://www.wat.edu.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=8&Itemid=56
  • http://www.klubgeneralow.pl/historia-klubu-generalow-wp/
  • BIP IPN, Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa