Sonata fortepianowa nr 26 Beethovena
Sonata fortepianowa nr 26 Es-dur op. 81a Ludwiga van Beethovena, znana jako sonata Les Adieux – jedyna sonata programowa tego kompozytora, napisana w latach 1809–10. Należy do środkowego okresu jego twórczości. Zadedykowana została uczniowi, mecenasowi i przyjacielowi Beethovena, arcyksięciu Rudolfowi Habsburgowi.
Utwór składa się z trzech części, zatytułowanych Pożegnanie, Nieobecność oraz Powrót, przy czym oryginalne Wiedersehen oznacza dosłownie "ponowne zobaczenie", niesie więc silniejszy przekaz emocjonalny. Podobnie, samemu Beethovenowi nie podobało się francuskie tłumaczenie niemieckiego Lebewohl w postaci Adieux; uważał on wersję niemiecką za bogatszą w uczucie (skierowana jest poufale do jednej osoby: "Żegnaj"), gdy Adieux stosuje się do grup ludzi (Kolodin, 1975).
Części utworu
- Das Lebewohl (Les Adieux, Pożegnanie). Adagio - Allegro
- Abwesenheit (L'Absence, Nieobecność). Andante espressivo (In gehender Bewegung, doch mit viel Ausdruck)
- Das Wiedersehen (Le Retour, Powrót). Vivacissimamente (Im lebhaftesten Zeitmaße)
- p
- d
- e
- I: C-dur op. 21
- II: D-dur op. 36
- III: Es-dur „Eroica” op. 55
- IV: B-dur op. 60
- V: c-moll op. 67
- VI: F-dur „Pastoralna” op. 68
- VII: A-dur op. 92
- VIII: F-dur op. 93
- IX: d-moll op. 125
Sonaty fortepianowe |
|
---|---|
Sonaty na skrzypce i fortepian |
|
Sonaty wiolonczelowe |
|
Inne sonaty |
|
Koncerty fortepianowe |
|
---|---|
Koncerty skrzypcowe | |
Inne koncerty |
- I: Es-dur (op. 4)
- II: C-dur (op. 29)
- III: c-moll (op. 104)
- Fuga na kwintet smyczkowy D-dur (op. 137)
Wczesne kwartety |
|
---|---|
Kwartety Razumowskiego |
|
Pośrednie kwartety |
|
Późniejsze kwartety (Kwartety Golicynowskie) |
|
- Septet Es-dur (op. 20)
- Sekstet Es-dur (op. 71)
- Sekstet op. 81b
- Oktet Es-dur (op. 103)