AT-1
AT-1 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Typ pojazdu | |||
Załoga | 3 osoby | ||
Dane techniczne | |||
Silnik | 1 silnik gaźnikowy T-26 o mocy 90 KM | ||
Poj. zb. paliwa | 182 l | ||
Pancerz | nitowany, z walcowanych płyt stalowych, 6-15 mm | ||
Długość | 4,62 m | ||
Szerokość | 2,44 m | ||
Wysokość | 2,03 m | ||
Prześwit | 0,39 m | ||
Masa | 10 t | ||
Osiągi | |||
Prędkość | 27–30 km/h | ||
Zasięg pojazdu | 120 km (po drodze) | ||
Pokonywanie przeszkód | |||
Brody (głęb.) | 0,8 m | ||
Rowy (szer.) | 1,8-2,0 m | ||
Ściany (wys.) | 0,75 m | ||
Kąt podjazdu | 32° | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 x armata czołgowa PS-3 kalibru 76,2 mm (41 nab.) lub L-10 (projekt) 1 x czkm DT kalibru 7,62 mm (1827 nab.) | |||
|
AT-1 – radzieckie działo samobieżne kalibru 76,2 mm skonstruowane w drugiej połowie lat 30. XX wieku.
W latach 1932–1933 w biurze projektowym fabryki nr 174 w Leningradzie pod kierunkiem S. Ginzburga zaprojektowano działo samobieżne wykorzystujące podwozie czołgu T-26. Pierwszy prototyp tego działa powstał jednak dopiero w 1935 roku. Przedłużenie prac było spowodowane prawdopodobnie koniecznością uwzględnienia wyników prób odrzuconego przez RKKA z powodu znikomej przydatności do zwalczania pojazdów pancernych prototypu działa SU-1.
AT-1 został uzbrojony w armatę czołgową PS-3 kalibru 76,2 mm o lufie długości 20,5 kalibrów. Armata była umocowana w przedniej płycie pancernej. Kąt ostrzału w poziomie był równy ok. 50°, w pionie od -15° do +15°. Później zmodyfikowano mocowanie działa i kąty ostrzału zmieniły się na 40° w poziomie, i od -1,5° do 43,5° w pionie. Z prawej strony armaty zamocowany był sprzężony czkm DT.
Próby AT-1 przeprowadzono na przełomie 1935 i 1936 roku. W wyniku prób wykryto szereg drobnych wad konstrukcyjnych, ale pomimo tego przewidziano, że w 1937 roku zostanie wyprodukowanych 100 wozów AT-1. Jednak usuwanie usterek przedłużało się i w rezultacie w 1937 roku nie powstał żaden nowy AT-1. W 1938 roku wóz przeszedł kolejne próby. Poza modyfikacjami wnętrza przedziału bojowego zdecydowano się także na zastąpienie armaty PS-3 nowszą armatą L-10 kalibru 76,2 mm, o długości lufy 24 kalibrów. Jednak ostatecznie uznano, że AT-1 posiada zbyt słabe opancerzenie, a jego zadania może wypełniać produkowany już seryjnie czołg BT-7A i prace nad AT-1 przerwano. Wpływ na tę decyzję miało prawdopodobnie także aresztowanie przez NKWD odpowiedzialnych za rozwój tego działa Ginzburga i Sjaczentowa.
Bibliografia
- Janusz Magnuski. Lekkie działa samobieżne 76 mm dla wsparcia ogniowego sowieckiej piechoty. Cz. I. Przedwojenne eksperymenty. „Nowa Technika Wojskowa”. 2000. nr 9. s. 29-32. ISSN 1230-1655.
- p
- d
- e
Czołgi lekkie | |
---|---|
Czołgi średnie | |
Czołgi ciężkie | |
Działa samobieżne | |
Samochody pancerne | |
Samochody ciężarowe | |
Ciągniki artyleryjskie |
|
Samochody osobowe i motocykle | |
Inne pojazdy | |
Prototypy i pojazdy doświadczalne |