Fokker D.VI
Dane podstawowe | |||
Państwo | Cesarstwo Niemieckie | ||
---|---|---|---|
Producent | Fokker | ||
Konstruktor | Reinhold Platz | ||
Typ | |||
Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe | ||
Załoga | 1 (pilot) | ||
Historia | |||
Data oblotu | styczeń 1918 | ||
Lata produkcji | kwiecień-sierpień 1918 | ||
Wycofanie ze służby | 1918 | ||
Liczba egz. | 59 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 silnik rotacyjny 9-cylindrowy Oberursel U.II | ||
Moc | 110 KM | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 7,65 m | ||
Długość | 6,23 m | ||
Wysokość | 2,55 m | ||
Powierzchnia nośna | 17,7 m² | ||
Masa | |||
Własna | 393 kg | ||
Startowa | 583 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 196 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 2,5 min na 1000 m, 9 min na 3000 m, 19 min na 5000 m | ||
Długotrwałość lotu | 1,5 h | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2 karabiny maszynowe LMG 08/15 kal. 7,92 mm – stałe, w górnej części kadłuba | |||
Użytkownicy | |||
Cesarstwo Niemieckie, Austro-Węgry | |||
Rzuty | |||
|
Fokker D.VI – niemiecki samolot myśliwski, zaprojektowany przez Antona Fokkera i Reinholda Platza w 1917 roku w wytwórni lotniczej Fokker w Schwerinie. Zbudowany w krótkiej serii ze względu na konkurencję doskonalszego Fokkera D.VII.
Historia
Na początek 1918 roku lotnictwo niemieckie zarządziło konkurs na nowe myśliwce, z silnikami rotacyjnymi i rzędowymi; Fokker zaproponował kilka prototypów, z których dwa, napędzane silnikami rotacyjnymi, o oznaczeniu V.13/I i V.13/II były niewielkimi dwupłatami, o konstrukcji kadłuba wywodzącej się z trójpłata Dr.I. Pierwszy napędzany był silnikiem Oberursel U.II (110 KM), drugi – Siemens-Halske Sh.III (160 KM)[1]. Samoloty z tym silnikiem (oprócz Fokkera, także Pfalz D.VII) wykazały się świetnymi własnościami lotnymi, ale silnik był jeszcze nie do końca dopracowany i zawodny, co wyeliminowało je z konkurencji. V.13 Fokkera był łatwy w pilotażu, zwrotny, a dzięki zbliżonej konstrukcji do innych maszyn tej firmy – łatwy w naprawie i solidny. Po przejściu bez najmniejszych kłopotów testów wytrzymałościowych w lutym 1918 roku, został przyjęty do uzbrojenia jako nowy myśliwiec z silnikiem rotacyjnym, o oznaczeniu Fokker D.VI. Zamówiono niewielką serię wstępną, a z dalszej produkcji zrezygnowano, koncentrując się na budowie Fokkera D.VII[2]. Gdyby nie to samolot, zwrotny i szybki (na małych wysokościach szybszy od D.VII) byłby zapewne budowany w wielkiej liczbie[3].
Użycie w lotnictwie
W lotnictwie niemieckim był wprowadzany do nielicznych jednostek frontowych (m.in. do Jasta 80 i 84), ale większość służyła do szkolenia. 7 samolotów Fokker D.VI było używanych również w lotnictwie austro-węgierskim[4].
Opis konstrukcji
Samolot Fokker D.VI był jednomiejscowym samolotem myśliwskim, zbudowanym w układzie dwupłata o grubym profilu płatów, które miały kształt prostokątny. Drewniane płaty były dwudźwigarowe – od krawędzi natarcia do pierwszego dźwigara kryte sklejką, w dalszej części płótnem. Lotki umieszczono tylko na górnym płacie i wyposażono je w kompensację aerodynamiczną. Płat górny i dolny połączono rozpórkami o kształcie odwróconej litery „N”, których zadaniem było zmniejszenie drgań – płaty były zasadniczo wolnonośne i nie potrzebowały innych, zewnętrznych usztywnień. Oba skrzydła były jednoczęściowe, dolne przechodziło przez kadłub, górne podparte nad kadłubem dwiema parami zastrzałów[3]. Kadłub był kratownicowy, spawany z rurek stalowych, pokryty wokół silnika blachami aluminiowymi, w środkowej części, mieszczącej odkrytą kabinę, kryty sklejką, w tylnej płótnem. Stateczniki poziome trójkątne, usterzenie poziome kontynuujące kształt trójkąta, wyważone, z rurek stalowych krytych płótnem; ster kierunku zrównoważony[5].
Podwozie klasyczne – stałe, amortyzowane sznurem gumowym, z płozą ogonową[3]. Napęd stanowił 110-konny silnik rotacyjny Oberursel U.II, napędzający drewniane dwułopatowe śmigło; w późniejszych maszynach montowano prawdopodobnie silnik Oberursel U.III, o mocy 145 KM[6].
Uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe LMG 08/15 kal. 7,92 mm – stałe, zsynchronizowane, w górnej części kadłuba[6].
Przypisy
- ↑ Learman 2001 ↓, s. 112.
- ↑ Learman 2001 ↓, s. 117–118.
- ↑ a b c Gray i Thetford 1970 ↓, s. 104.
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 102.
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 103.
- ↑ a b Learman 2001 ↓, s. 118.
Bibliografia
- Paul Learman: Fokker aircraft of World War One. Marlborough: Crowood Press, 2001. ISBN 1-86126-353-8. (ang.).
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of the First World War. London: Putnam, 1970, s. 102–104. ISBN 0-85177-809-7.
Linki zewnętrzne
- Fokker D.VI. [w:] Уголок неба [on-line]. [dostęp 2018-11-06]. (ros.).
- p
- d
- e