Fokker A.I
Dane podstawowe | |||
Państwo | Cesarstwo Niemieckie | ||
---|---|---|---|
Producent | Fokker Flugzeug-Werke GmbH | ||
Typ | obserwacyjny | ||
Konstrukcja | mieszana stalowo-drewniana | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1915 | ||
Lata produkcji | 1915–1916 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 x silnik rotacyjny Oberursel U.0 | ||
Moc | 80 KM (58,8 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 12,12 m | ||
Długość | 7,54 m | ||
Wysokość | 2,75 m | ||
Powierzchnia nośna | 16 m² | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 135 km/h | ||
Pułap | 3000 m | ||
Zasięg | 400 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
brak | |||
Użytkownicy | |||
Luftstreitkräfte Kaiserliche Marine K.u.k. Luftfahrtruppen | |||
|
Fokker A.I (oznaczenie fabryczne M. 8) – niemiecki nieuzbrojony jednopłatowy samolot obserwacyjny z okresu I wojny światowej, zbudowany w zakładach Fokkera.
Fokker A.I był samolotem klasy A, czyli nieuzbrojonym jednopłatowcem. Służył w latach 1914–1915, na początku I wojny światowej. Podobnie jak wcześniejszy Fokker M.5, napędzany był tym samym siedmiocylindrowym silnikiem rotacyjnym Oberursel o mocy 80 KM (58,8 kW)[1], kopią silnika Gnome Lambda o tej samej mocy; silnik Oberusel był wykorzystywany przez wszystkie wojskowe jednopłatowce Fokkera do czasu wprowadzenia do służby myśliwca Fokker E.II w latach 1915-1916[2].
Fokkery A.I, A.II i A.III wywodziły się od zakupionego we Francji Morane-Saulnier H. Na jego podstawie Martin Kreutzer opracował płatowiec M.5, od której pochodził powiększony A.I[3]. Podstawowym ulepszeniem zastosowanym w maszynach Fokkera była kratownica kadłuba spawana ze stalowych rur, w odróżnieniu od pierwotnej drewnianej Morane’a[4]. Prototyp powiększonego M.5, dwumiejscowy M.6, zbudowany w czerwcu 1914 roku, szybko się rozbił. Wersja seryjna M.8, produkowana od września 1914 roku, była (podobnie jak prototyp) górnopłatem, różniła się pokryciem kadłuba dochodzącym do pierwszego dźwigara skrzydła; za to boczne pokrycie kadłuba było wycięte na wysokości kabiny, dla poprawienia widoczności[5].
Samolot A.I przypominał znacznie powiększonego Fokkera M.5, z wysoką piramidą na grzbiecie, do której zamontowane było sześć kompletów odciągów. Trzy z nich były nieruchome, zamocowane do przedniego dźwigara skrzydła – ich zadaniem było przenoszenie obciążeń skrzydła i podwozia. Pozostałe trzy pary były ruchome, zamocowane do tylnego dźwigara, i służyły do wyginania płaszczyzny skrzydła. Skrzydła miały po 14 żeber. Samoloty A.I i wczesne maszyny typu A.II były budowane w zakładach Fokkera i, na mocy licencji, w Halberstädter Flugzeug-Werke[2].
Tuż przed wojną Anton Fokker wielokrotnie dawał pokazy akrobatyczne na swoim M.5[4]. Zachęcone, dowództwo Luftstreitkräfte (lotnictwa niemieckiego) zamówiło samolot M.8 pod wojskowym odznaczeniem A.I. Łącznie w zakładach Fokker i Halberstadt zostało wyprodukowane ok. 63 maszyn[3].
Dane techniczne
Dane wg J. Scott, Fokker Eindecker Compendium[1]:
- Opis
- Załoga: 2, pilot i obserwator
- Długość: 7,54 m
- Rozpiętość: 12,12 m
- Wysokość: 2,75 m
- Powierzchnia skrzydeł: 16 m²
- Silnik: 1 × Oberursel U.0, 58,8 kW (80 hp)
- Osiągi
- Prędkość maksymalna: 135 km/h
- Zasięg: 400 km
- Pułap: 3000 m
Przypisy
- ↑ a b Scott 2012 ↓, s. 18.
- ↑ a b Scott 2012 ↓, s. 23, 25–27.
- ↑ a b Scott 2012 ↓, s. 14–15, 23.
- ↑ a b Thomas R. Funderburk: The early birds of war; the daring pilots and fighter airplanes of World War I. New York: Grosset & Dunlap, 1968, s. 29.
- ↑ Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of the First World War. London: Putnam, 1970, s. 337-338. ISBN 0-85177-809-7.
Bibliografia
- Michael Taylor: Jane's encyclopedia of aviation. T. 3. Danbury, Conn: Grolier educational Corp, 1980. ISBN 0-7106-0710-5. (ang.).
- Josef Scott: Fokker Eindecker Compendium. T. 1. Berkhampstead, Hertfordshire UK: Albatros Publications, Ltd., 2012. ISBN 978-1-906798-22-2. (ang.).
- p
- d
- e